Wniosek w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Damian Mataczyński po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2007r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi J.G. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać prawo mocy w zakresie ustanowienia adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka i umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych /-/D.Mataczyński mb

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

J.G. wniósł skargę na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej. Skarżący po wydaniu przez Sąd postanowienia z dnia 20 listopada 2007r. o zawieszeniu postępowania złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Z informacji zawartych w formularzu wynika, że Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z żoną, trójką dzieci oraz z wnuczką a źródłem ich utrzymania są wynagrodzenie Skarżącego, świadczenie rodzinne na dzieci oraz dochody córki Elżbiety (wynagrodzenie, zaliczka alimentacyjna i świadczenie rodzinne) w łącznej wysokości 1.960,00 zł.

Na wstępie zauważyć należy, iż wydane w sprawie postanowienie o zawieszeniu postępowania co prawda narusza jego ciągłość, lecz nie powoduje żadnych innych skutków poza odsunięciem w czasie końcowego rozstrzygnięcia. W związku z czym złożony w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega rozpoznaniu.

Na podstawie art. 239 ust 1 lit c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej ppsa) nie mają obowiązku uiszczania kosztów sądowych strony skarżące działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących chorób zawodowych, świadczeń leczniczych, świadczeń leczniczych oraz świadczeń rehabilitacyjnych. Mając więc na uwadze, że przedmiotem niniejszej sprawy jest odmowa stwierdzenia choroby zawodowej, postępowanie w sprawie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych uznać należy za bezprzedmiotowe.

Powyższe oznacza, że złożony wniosek taktować należy jako wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Na podstawie art. 245 § 1 i 3 ppsa prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, które obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przesłanki regulujące przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej uregulowane są w art. 246 §1 pkt 2 upsa, zgodnie z którym przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym Sąd przyznaje, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zgodnie z ogólną zasadą, strona która wniosła skargę do sądu powinna gromadzić środki finansowe na pokrycie kosztów związanych z postępowaniem sądowym. Prawo pomocy jest więc szczególną formą pomocy państwa przyznawanej osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej uniemożliwiającej lub ograniczającej dostęp do sądu. Dla uznania wniosku za uzasadniony decydujące znaczenie ma więc brak możliwości zgromadzenia środków finansowych w dłuższym okresie, o ile istniały podstawy do przewidywania tego wydatku. Potwierdza to orzecznictwo sądowe z którego wynika, że ubiegający się o zwolnienie od kosztów sądowych w każdym przypadku powinien poczynić oszczędności we własnych wydatkach, do granic zabezpieczenia koniecznych kosztów utrzymania siebie i rodziny. Dopiero gdy poczynione w ten sposób oszczędności okazały się nie wystarczające - może zwrócić się o pomoc państwa (zob. postanowienie SN z dnia 24 września 1984r. II CZ 104/84). Obowiązek wykazania, iż nie jest w stanie zgromadzić odpowiednich środków na opłacenie kosztów koniecznych do prowadzenia postępowania przed sądem administracyjnym, w tym również w drodze oszczędności we własnych wydatkach spoczywa na wnioskodawcy.

Oceniając informacje przedłożone przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że J.G. może zostać uznany za osobę, która nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Sytuacja majątkowa w jakiej znajduje się Skarżący a w szczególności fakt prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego wraz z żoną, trójka dzieci i wnuczką, przy uwzględnieniu wysokości uzyskiwanego dochodu wynoszącego łącznie 1.960 zł., uniemożliwia mu bowiem zgromadzenie środków koniecznych do opłacenia profesjonalnego pełnomocnika. Powyższe z uwagi na bezprzedmiotowość wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych (skutkujące umorzeniem postępowania w tym zakresie), powoduje ustanowienie adwokata.

Wobec powyższego, na podstawie art. 258 §1 i § 2 pkt 7 oraz art. 245 §1 - §3, art. 246 §1 pkt 1-2 oraz art. 161 §1 pkt 3 i §2 ppsa, postanowiono jak w sentencji.

/-/D.Mataczyński

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny