Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowych w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Stankowski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 listopada 2013 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowych z dnia [...] września [...] r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej postanawia 1. umorzyć postępowanie, 2. zwrócić stronie cały uiszczony wpis od skargi w kwocie 100,00 (sto) złotych.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] września 2013 r. K. S. (skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (dalej WSA) skargę na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] września 2012 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję tego organu z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...], odmawiającą przyznania skarżącej uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie z 31 maja 1996 r. o świadczeniu pielęgnacyjnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. 1996 r., nr 87, poz. 395 ze zm.; k. 4-5 akt sądowych).

Pismem z dnia 12 listopada 2013 r. skarżąca wniosła o cofnięcie skargi oraz zwrot uiszczonej opłaty w kwocie 100 zł (k. 23 akt sądowych).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 60 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej ppsa) skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Skarżący może rozporządzać skargą również po jej wniesieniu, ponieważ jego oświadczenie w tej kwestii jest, co do zasady, wiążące dla sądu. Można odmówić uwzględnienia żądania skarżącego dopiero w sytuacji, gdy zostanie stwierdzone naruszenie prawa skutkujące stwierdzeniem nieważności zaskarżonego aktu lub stanowiące przyczynę wznowienia postępowania przed organem administracji publicznej (J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012 r., s. 221, uw 2).

W niniejszej sprawie skarżąca skorzystała z przysługującego Jej uprawnienia do rozporządzania skargą. Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ppsa, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. W rozpoznawanej sprawie nie zaistniała którakolwiek ze wskazanych powyżej ujemnych przesłanek, uniemożliwiających cofnięcie skargi.

W punkcie 1 Sąd działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ppsa umorzył postępowanie sądowoadministracyjne.

W punkcie 2 Sąd, na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 ppsa, orzekł o zwrocie Skarżącemu uiszczonego wpisu od skargi w kwocie 100,00 złotych (k. 17 akt sądowych.

Strona 1/1