Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, , , po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. R. na uchwałę Zarządu Powiatu W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora zespołu placówek szkolno- wychowawczo- rewalidacyjnych w kwestii wniosku strony skarżącej o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia do wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 kwietnia 2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2017 r. oddalił skargę B. R. na uchwałę Zarządu Powiatu W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odwołania ze stanowiska dyrektora zespołu placówek szkolno- wychowawczo- rewalidacyjnych..
Pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. skarżąca wniosła o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku, dokonując jednocześnie tej czynności procesowej. We wniosku skarżąca podniosła, że nie była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika. Dodała, że nie mogła uczestniczyć w rozprawie, a ponadto nie wiedziała że wyrok został wydany. Jednocześnie skarżąca stwierdziła, że była przekonana, iż w wypadku wydania wyroku zostanie on doręczony jej z urzędu. Skarżąca oświadczyła również, że o wydaniu wyroku dowiedziała się w dniu 1 czerwca 2017 r. na rozprawie w Sądzie Rejonowym w J., gdzie otrzymała od pełnomocnika Zarządu Powiatu W. odpis wyroku z dnia 11 kwietnia 2017 r. wraz z uzasadnieniem, jako załącznik do pisma procesowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., przewiduje, że jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Zgodnie z art. 87 P.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto strona winna równocześnie z wnioskiem dokonać czynności, której nie dokonała w terminie.
W przedmiotowej sprawie Sąd uznał, że skarżąca zachowała ustawowy termin do wniesienia żądania o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 11 kwietnia 2017 r. Skarżąca o wydaniu wyroku dowiedziała się 1 czerwca 2017 r. natomiast przedmiotowy wniosek został złożony w terminie 7 dni licząc od tej daty.
Oceny wymagała zatem przesłanka braku winy w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy jako przesłanki zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się natomiast z obowiązkiem strony do zachowania szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowych, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem.
W ocenie Sądu skarżąca nie wskazała w sposób wystarczający żadnej obiektywnej i niezależnej przeszkody uniemożliwiającej jej złożenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w wyznaczonym terminie. Za taką przeszkodę, w ocenie Sądu, nie można bowiem uznać przekonania skarżącej, że wyrok zostanie doręczony jej z urzędu. W zawiadomieniu o terminie rozprawy, które skarżąca odebrała 24 marca 2017 r. (zpo k. 44) zawarte zostało pouczenie, że niestawiennictwo stron nie wstrzymuje rozpoznania sprawy, a w sprawach, w których skargę oddalono uzasadnienie wyroku sporządza się wyłącznie na wniosek strony zgłoszony w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku. Tak więc skoro ustawodawca odstąpił od zasady obligatoryjnego sporządzania przez sądy administracyjne z urzędu uzasadnienia wszystkich wyroków i ograniczył ten obowiązek tylko do wyroku uwzględniającego skargę w konsekwencji nakładając na stronę przy wyroku oddalającym skargę obowiązek określonego działania z art. 141 § 2 p.p.s.a., to zaniechanie takiego działania, pomimo skutecznego pouczenia o jego istnieniu, stanowi zaniedbanie własnych spraw.
Wobec powyższego uznać należy, że skarżąca nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 86 § 1 P.p.s.a., orzekł jak na wstępie.