Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, Protokolant Specjalista Agnieszka Janecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2017 r. sprawy ze skargi Ł. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie świadczenia wychowawczego postanawia: zawiesić postępowanie sądowe.
L. A. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy G. z dnia [...] r., nr [...], którą odmówiono skarżącej przyznania prawa do świadczenia wychowawczego na częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem pierwszego dziecka - K. A. (ur. [...] r.), w okresie od dnia [...] r. do dnia [...] r. Powodem odmowy przyznania świadczenia było uznanie, że wnioskodawczyni nie spełniła przesłanki określonej w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r., poz. 195 z późn. zm.), bowiem dochód na jednego członka rodziny przekracza kryterium dochodowe ([...],- zł.) uprawniające do otrzymania świadczenia wychowawczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm., zwanej dalej w skrócie jako "p.p.s.a."), Sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W rozpoznawanej sprawie zawieszenie postępowania sądowego jest uzasadnione wystąpieniem przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (postanowieniem z dnia 21 grudnia 2016 r. i z dnia 16 stycznia 2017 r. o sygn. akt III SA/Gd 889/16) do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym: "Czy przepisy art. 5 ust. 1 w związku z ust. 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r. poz. 195) są zgodne z art. 32 ust. 1 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz. U. Nr 78 poz. 483 ze zm.) w zakresie w jakim uniemożliwiają nabycie prawa do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko w każdym przypadku przekroczenia kryterium dochodowego w rodzinie osoby ubiegającej się o to świadczenie?". W uzasadnieniu pytania tenże Sąd zwrócił uwagę na możliwość takiego ukształtowania uprawnienia do świadczenia wychowawczego, by czyniło zadość konstytucyjnym zasadom równości oraz sprawiedliwości społecznej, nie naruszając zarazem wartości konstytucyjnej jaką jest ochrona właściwego stanu finansów publicznych. Zwrócono w szczególności uwagę na rozwiązanie przyjęte w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1518), w brzmieniu ukształtowanym od dnia 1 stycznia 2016 r., nowelizacją z dnia 15 maja 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 995). Przepis art. 5 w ustępie 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych uzależnia bowiem uprawnienie do zasiłku rodzinnego od kryterium dochodowego, lecz równocześnie w ustępie 3 i 3a stanowi, że w przypadku, gdy dochód rodziny przekracza kwotę tego kryterium pomnożoną przez liczbę członków danej rodziny o kwotę nie wyższą niż łączna kwota zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami przysługujących danej rodzinie w okresie zasiłkowym, na który jest ustalane prawo do tych świadczeń, zasiłek rodzinny wraz z dodatkami przysługuje w kwocie odpowiadającej wysokości różnicy między łączną kwotą zasiłków rodzinnych wraz z dodatkami, a kwotą, o którą został przekroczony dochód rodziny. W odniesieniu do świadczeń rodzinnych ustawodawca zrezygnował zatem z zasady "wszystko albo nic" w przypadku uzależnienia prawa do świadczenia od kryterium dochodowego, na rzecz stopniowego zmniejszania wysokości zasiłku w miarę przekraczania kryterium dochodowego. Możliwe jest więc takie ukształtowanie prawa do świadczeń o charakterze pomocy rodzinie, udzielanej ze środków publicznych, by opierając mechanizm przyznawania tych świadczeń na przesłance kryterium dochodowego, uczynić zadość zasadzie równości w ten sposób, aby pomoc ta była udzielana do poziomu dochodowego identycznego lub bardzo zbliżonego dla wszystkich potencjalnie uprawnionych osób. Taki mechanizm, wymagający rezygnacji ze sztywnej kwoty świadczenia wychowawczego określonej w art. 5 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci gwarantowałby zachowanie zasad sprawiedliwości społecznej oraz zasady równego traktowania.
Udzielenie odpowiedzi na powyższe pytanie ma znaczenie dla sprawy rozpoznawanej przez tut. Sąd, w której jedyną przyczyną uzasadniającą odmowę przyznania L.A. świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko było przekroczenie przez nią kryterium dochodowego, a podstawą prawną decyzji odmownej był art. 5 ust. 3 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci określający kryterium dochodowe w przeliczeniu na osobę w rodzinie ([...],- zł.).
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.