WSA w Gliwicach zwrócił się o:~stwierdzenie, czy przepis art. 150 ustawy o pomocy społecznej /Dz.U nr 64 poz. 593 ze zm./, w zakresie, w jakim wyłącza zastosowanie art. 27 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej /Dz.U 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 maja 2004 r., jest zgodny z art. 2, art. 30 oraz art. 32 Konstytucji.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zwrócił się o:

stwierdzenie, czy przepis art. 150 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz.U nr 64 poz. 593 ze zm./, w zakresie, w jakim wyłącza zastosowanie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem 1 maja 2004 r., jest zgodny z art. 2, art. 30 oraz art. 32 Konstytucji.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Uzasadnienie

Zdaniem składu orzekającego, z brzmienia art. 150 ustawy o pomocy społecznej wynika, że w sytuacji gdy organ właściwy w sprawie orzeka po dniu 1 maja 2004 r., a zatem gdy do tego dnia sprawa nie została zakończona decyzją ostateczną, do sprawy należy stosować przepisy ustawy o pomocy społecznej z 2004 r. Jeśli więc wniosek o przyznanie zasiłku stałego został złożony w dniu obowiązywania przepisów ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej i nie został rozstrzygnięty do dnia 1 maja 2004 r., to należy do tego wniosku stosować przepisy ustawy o pomocy społecznej z 2004 r., które nie przewidują zasiłków stałych w rozumieniu art. 27 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej z 1990 r.

Skład orzekający zaznaczył, że art. 150 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej był przedmiotem uwagi TK, który umorzył postępowanie w zakresie badania tego przepisu z powodu niedopuszczalności wydania orzeczenia /wyrok TK z dnia 8 marca 2005 r. sygn. akt P 15/04/. Jednocześnie zwrócił uwagę, że TK wyraził pogląd, iż z uwagi na przejęte rozstrzygnięcie /chodziło o uznanie art. 149 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej z 2004 r. za zgodny z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 oraz art. 184 zd. 1 Konstytucji/ rzeczą sądu orzekającego w konkretnej sprawie jest wykładnia art. 150 ww. ustawy, zatem rozstrzygnięcie, czy przepis ten dotyczy spraw niezakończonych decyzją ostateczną i zarazem prawomocną, czy tylko decyzją ostateczną. Jednakże w sprawie będącej przedmiotem rozstrzygniętego pytania prawnego chodziło o sprawę będącą przedmiotem ponownego rozpoznania w wyniku uchylenia decyzji negatywnej przez sąd.

Zdaniem składu orzekającego, regulacja art. 150 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej pozbawiła osoby, które spełniały przesłanki zawarte w art. 27 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej z 1990 r., nie tylko zasiłku stałego za okres od złożenia wniosku do dnia 30 kwietnia 2004 r., ale także uniemożliwiła tym osobom skorzystanie z konwersji w świadczenie pielęgnacyjne określone w art. 58 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych /w miejsce zasiłków stałych zostały wprowadzone świadczenia pielęgnacyjne ustawą z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych - jednakże prawo do tego świadczenia, po 1 maja 2004 r., mogła uzyskać osoba opiekująca się dzieckiem niepełnosprawnym, która uzyskała zasiłek stały na podstawie ustawy o pomocy społecznej z 1990 r./.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach