Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska, , , po rozpoznaniu w dniu 26 września 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.K. na decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. z dnia [...]r. znak [...] w przedmiocie dofinansowania do likwidacji barier architektonicznych ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych postanawia: odrzucić skargę.
W dniu 25 lutego 2016 r. K.K. (dalej jako wnioskodawca, strona lub skarżący) złożył w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w K. wniosek o dofinansowanie zakupu urządzeń (wraz z montażem) lub wykonania robót budowlanych lub usług z zakresu likwidacji barier architektonicznych. Jako przedmiot dofinansowania wskazano remont - modernizację, wyposażenie łazienki z przystosowaniem dla trzech osób niepełnosprawnych. Do wniosku załączono wymagane dokumenty: orzeczenia o niepełnosprawności, zaświadczenie lekarskie oraz kopię umowy najmu.
Na wniosku - w rubryce "decyzja o przyznaniu dofinansowania" - Dyrektor MOPS stwierdził, że odmawia przyznania dofinansowania do likwidacji barier architektonicznych z uwagi na niewystarczającą wysokość środków finansowych w roku bieżącym na realizację zadania.
Pismem z [...]r. znak [...] Dyrektor MOPS poinformowała stronę o odmowie przyznania środków PFRON na dofinansowanie z zakresu likwidacji barier architektonicznych w miejscu zamieszkania osoby niepełnosprawnej. Wskazano, że wniosek rozpoznano zgodnie z przyjętymi zasadami, tj. według kolejności złożenia wniosków. Odmówiono przyznania dofinansowania na wnioskowany cel ze względu na rozdysponowanie środków finansowych. Jednocześnie nadmieniono, że w sytuacji otrzymania dodatkowych środków bądź rezygnacji z dofinansowania osób zakwalifikowanych do jego otrzymania wniosek zostanie ponownie rozpatrzony. W piśmie zawarto pouczenie - z powołaniem się na art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; dalej jako ustawa p.p.s.a.) - że przed wniesieniem skargi do Sadu należy wezwać na piśmie właściwy organ, w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności, do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na powyższe, wniesiono pismo z dnia 6 czerwca 2016 r., podpisane przez żonę skarżącego, w którym wyrażono niezadowolenie z podjętej decyzji i sprzeciw. W piśmie tym przedstawiono sytuację wnioskodawcy i jego rodziny: niepełnosprawność i problemy zdrowotne, konieczność długoterminowej opieki, niesamodzielność wnioskodawcy, nieprzystosowanie łazienki do potrzeb osoby niepełnosprawnej. Żona wnioskodawcy J.K. wskazała, że z MOPS nie uzyskała pomocy, a na sprawie w tut. Sądzie została poinformowana, że w 2016 r. na pewno wniosek będzie rozpatrywany w pierwszej kolejności. Końcowo, w piśmie zawarto wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy i udzielenie wnioskowanej pomocy.
W odpowiedzi na pismo strony z 6 czerwca 2016 r. MOPS wystosował pismo z [...]r. znak [...], w którym poinformował o potraktowaniu powyższego pisma jako wezwania do usunięcia naruszenia prawa oraz o podtrzymaniu stanowiska. Powtórzono motywy zawarte w piśmie z dnia 10 maja 2016 r. oraz pouczono o skardze do sądu administracyjnego.
W dniu 20 lipca 2016 r. J.K. wniosła za pośrednictwem MOPS skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, w której powtórzyła treść pisma z 6 czerwca 2016 r.