Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Miliczek - Ciszewska, po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranego specjalnego zasiłku opiekuńczego w kwestii wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania decyzji
Pismem z dnia 7 czerwca 2018 r. M.C. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...]r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...]r. w sprawie ustalenia kwoty 1560 zł jako nienależnie pobranego specjalnego zasiłku opiekuńczego oraz zobowiązującej do jego zwrotu wraz z ustawowymi odsetkami. W skardze został zawarty wniosek o wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. 2018 r., poz. 1302, zwanej dalej w skrócie P.p.s.a.) przez sąd w sytuacji, gdyby organ nie uwzględnił przedmiotowego wniosku w trybie art. 61 § 2 pkt 1 P.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 61 § 1 P.p.s.a. wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Natomiast art. 61 § 5 P.p.s.a. stanowi, iż postanowienie, o którym mowa w § 3, sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Jednakże uzasadnienie wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, powinno wskazywać konkretne okoliczności świadczące o tym, że wstrzymanie wykonania jest zasadne, tj. ma podstawy w świetle podanych okoliczności. Brak bowiem we wniosku o wstrzymanie wykonania aktu lub czynności, wskazania okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, nie jest brakiem formalnym wniosku, podlegającym uzupełnieniu w trybie art. 49 § 1 P.p.s.a. Stanowi bowiem brak przesłanek zastosowania wstrzymania wykonania aktu lub czynności i powoduje odmowę wstrzymania wykonania.
W przedmiotowej sprawie skarżący - co należy zaakcentować reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, nie wskazał żadnych okoliczności uzasadniających, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Uzasadnienie wniosku sprowadzało się do jednego zdania, w którym wniesiono o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. przez sąd w sytuacji, gdyby organ nie uwzględnił przedmiotowego wniosku.
Ponadto z analizy skargi wynika, że w jej treści również brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia powyższego wniosku.
Wobec tego, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., należało orzec jak w sentencji.