Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński, , po rozpoznaniu w dniu 14 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. S. na decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego w kwestii wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata postanawia: ustanowić adwokata dla skarżącego;
Postanowieniem z dnia 7 lipca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach odrzucił skargę J. S. na decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] r., nr [...].
Następnie, to jest w dniu [...] sierpnia 2011 r. skarżący złożył do Sądu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym oznaczył, iż zakres jego żądania obejmuje ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika procesowego w osobie adwokata.
W treści formularza wnioskodawca oświadczył, że jest osobą bezrobotną, bez prawa do pobierania zasiłku, pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z pełnoletnią córką i nie posiada żadnych zasobów pieniężnych, przedmiotów wartościowych ani nieruchomości (poza mieszkaniem o powierzchni 37 m2).
Miesięczny dochód przypadający na rodzinę skarżącego zadeklarowany został w kwocie 550 zł, uzyskiwanej przez jego córkę w ramach świadczenia pielęgnacyjnego.
Następnie, to jest w odpowiedzi na wezwanie do uprawdopodobnienia danych ujętych we wniosku, J. S. nadesłał kopię zaświadczenia Powiatowego Urzędu Pracy w B., potwierdzającego fakt, iż jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna oraz kopię decyzji, mocą której jego córce przyznano świadczenie pielęgnacyjne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje.
Stosownie do art. 243 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może zostać przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 §1 przywołanej regulacji, prawo pomocy może być udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.
Odnosząc się do wniosku J. S. należy podnieść, iż zgodnie z treścią art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a., przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym (czyli po myśli art. 245 §3 cytowanej regulacji, mogącym obejmować ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego) następuje wtedy, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Dokonana w tym kontekście analiza stanu majątkowego i sytuacji życiowej skarżącego doprowadziła do konkluzji, że przedstawiony wyżej wymóg został przezeń zachowany.
Z oświadczeń zawartych we wniosku wynika bowiem, że nie posiada on żadnych zasobów finansowych ani majątku. Przedłożone przezeń w toku postępowania dokumenty źródłowe potwierdzają przy tym, że jest osobą bezrobotną, bez prawa do pobierania zasiłku (vide: kopia zaświadczenia stanowiąca kartę nr 34 akt sprawy), zaś jedynym źródłem utrzymania dla niego i córki jest jej świadczenie pielęgnacyjne w kwocie 520 zł (patrz: nadesłana kopia decyzji o jego przyznaniu).
W tym stanie rzeczy Sąd, zważywszy wysokość wynagrodzeń, jakie są zazwyczaj pobierane przez fachowych pełnomocników za udział w postępowaniu przed sądem administracyjnym, a w szczególności za sporządzenie skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego uznał, że wydatki takie znacznie przekraczają możliwości płatnicze skarżącego i dlatego ustanowił dla niego adwokata działając na podstawie art. 246 §1 pkt 2 p.p.s.a.