Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A sp. z o.o. w D. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej w kwestii wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania.
Pismem z dnia 5 kwietnia 2017 r. A sp. z o.o. w D., reprezentowana przez radcę prawnego B. S., wniosła skargę na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w D. z dnia [...] r. nr [...], którą stwierdzono u J. F. chorobę zawodową - zespół cieśni w obrębie nadgarstka, wymienionej w pozycji 20.1 wykazu chorób zawodowych. W treści skargi pełnomocnik zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w części dotyczącej strony skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 P.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W tym miejscu należy wskazać, że obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy. Domagając się zatem wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, skarżący musi wykazać, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia tym aktem znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niezbędne jest wskazanie na konkretne okoliczności pozwalające ocenić, czy wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne. Podkreślenia wymaga również, że wniosek powinien zawierać spójną argumentację, popartą faktami oraz ewentualnie odnoszącymi się do nich dowodami, które uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Brak przy tym podstaw, aby żądać od sądu poszukiwania argumentów przemawiających za wstrzymaniem wykonania aktu za samą stronę (por. postanowienie NSA z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. akt I OZ 1236/14, LEX nr 1624317).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, iż pełnomocnik strony skarżącej wnosząc o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie przywołał żadnych okoliczności, które świadczyłyby o niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, brak jest więc podstaw do uwzględnienia jego wniosku.
Jednocześnie należy wyjaśnić, iż złożony w przedmiotowej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania nie zasługuje na uwzględnienie także z innych powodów, które Sąd wziął pod uwagę z urzędu. Zasadą jest bowiem, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności może dotyczyć tylko takich, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym wykonania nałożonych na adresata obowiązków lub przyznanych praw. Tym samym nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do tak rozumianego wykonania i w związku z tym nie każdy wymaga wykonania (postanowienie NSA z dnia 8 lipca 2011 r., sygn. akt II OZ 564/11, CBOSA: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi i zarazem wniosku o wstrzymanie wykonania jest decyzja [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. utrzymująca w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w D. o stwierdzeniu u J. F. choroby zawodowej. W ocenie Sądu zaskarżona decyzja nie stanowi aktu podlegającego wykonaniu albowiem nie wywołuje ona żadnych skutków materialnych, nie wiąże się z obowiązkiem działania, zaniechania, czy też znoszenia zachowania innych podmiotów. Decyzja ta w szczególności nie nakłada ani na J. F., ani na stronę skarżącą (pracodawcę J. F.) żadnych obowiązków. Poza tym ocena stanu zdrowia nie jest aktem możliwym do wykonania, a jedynie potwierdza istniejący stan rzeczy. Z tej przyczyny nie mógł zostać uwzględniony wniosek pełnomocnika strony skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W związku z powyższym, na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.