Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Żarkiewicz-Kunicka, , , po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.G. na postanowienie Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie wydania zaświadczenia p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Pismem z dnia 20 września 2011 r. W.G. skierował wniosek do Wojskowego Biura Emerytalnego w K. o wydanie zaświadczenia na jaki rachunek bankowy i do którego banku Wojskowe Biuro Emerytalne w K. - jako organ w sprawach ubezpieczeń społecznych, przesyłało A.G. w okresie od czerwca do grudnia 2003 r. oraz w 2004 r. rentę rodzinną po jej zmarłym mężu E.G. W uzasadnieniu wskazał, że jest synem i spadkobiercą E.G. oraz że połowa zgromadzonych na tym koncie bankowym środków pieniężnych wchodzi do masy spadkowej, natomiast A. G. ukrywa przed innymi spadkobiercami istnienie tegoż konta.
W odpowiedzi na wniosek Dyrektor Wojskowego Biura Emerytalnego w K. postanowieniem z dnia [...]r. nr [...] odmówił wydania wnioskowanego zaświadczenia. W uzasadnieniu organ podniósł, że W.G. nie jest uprawniony do uzyskania powyższych danych, które są prawnie chronione oraz nie przedłożył notarialnie poświadczonego pełnomocnictwa udzielonego przez A.G. do uzyskania tych danych. Jednocześnie organ dodał, że renta rodzinna jest świadczeniem o charakterze osobistym i nie wchodzi w skład masy spadkowej po osobie zmarłej.
W postanowieniu organ zawarł pouczenie, że przysługuje od niego zażalenie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem Wojskowego Biura Emerytalnego w K., w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.
Powyższe postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 30 września 2011 r., co wynika z dowodu potwierdzenia odbioru, znajdującego się w aktach administracyjnych.
Pismem z dnia 2 października 2011 r., W.G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zażalenie na postanowienie Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w K. z dnia [...].r., domagając się jego uchylenia i zobowiązania organu do wydania przedmiotowego zaświadczenia o treści wskazanej we wniosku z dnia 20 września 2011 r.
W odpowiedzi na powyższe organ - reprezentowany przez pełnomocnika, podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie.
Przedmiotem skargi - błędnie określonej przez skarżącego jako zażalenie - jest w przedmiotowej sprawie postanowienie Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w K. z dnia [...]r. o odmowie wydania wnioskowanego zaświadczenia, wydane w pierwszej instancji.
Natomiast na podstawie art. 219 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071), zwanej dalej w skrócie K.p.a., odmowa wydania zaświadczenia bądź zaświadczenia o treści żądanej przez osobę ubiegającą się o nie następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie.
Wobec tego, zgodnie z art. 52 § 1 P.p.s.a. stwierdzić należało, że wniesienie skargi w rozpoznawanej sprawie było niedopuszczalne.
Natomiast błędne pouczenie o trybie i sposobie zaskarżenia, zawarte w przedmiotowym postanowieniu, może być podniesione przez skarżącego we wniosku skierowanym do organu o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia.
W związku z tym, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. - skarga podlegała odrzuceniu.