Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: , Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kozicka, , , po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. P. na pismo Burmistrza Miasta M. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie potrącenia kwoty nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych postanawia: odrzucić skargę
Marszałek Województwa [...] decyzją z dnia [...] nr [...] zobowiązał K. P. do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych w wysokości 2009 zł. Od powyższej decyzji strona nie wniosła odwołania. Następnie Burmistrz Miasta M. decyzją z dnia [...] przyznał stronie jednorazową zapomogę z tytułu urodzenia się dziecka w kwocie 1000 zł.
Burmistrz Miasta M. pismem z dnia [...] nr [...] poinformował K. P., że kwota nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych będzie potrącana z bieżących świadczeń rodzinnych przyznanych decyzją z dnia [...]. Organ wskazał także, że po potrąceniu zawiadomi stronę o pozostałej do spłaty kwocie oraz o terminie jej wpłaty, jeżeli wcześniej nie wystąpią przesłanki do uchylenia decyzji przyznającej świadczenie rodzinne.
K. P. w piśmie z 12 listopada 2014r. opisała przebieg postępowania w sprawie oraz zakwestionowała dokonanie potrąceń przez organ. Następnie w dniu 27 listopada 2014r. sprecyzowała, że tym piśmie zawarła skargę na dokonanie potrącenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Merytoryczne rozpatrzenie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Skarga jest dopuszczalna, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. Stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do odrzucenia skargi.
Zakres właściwości sądu administracyjnego określa art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.) w skrócie "P.p.s.a.", zgodnie z którym kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4. inne akty lub czynności niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Skarżąca zakwestionowała pismo Burmistrza Miasta M. z dnia [...] nr [...] informujące o potrąceniu należności z tytułu nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych z kwoty przyznanej jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia się dziecka oraz sposób dokonania tych potrąceń. Podkreślenia wymaga, że skarga na tak określony przedmiot zaskarżenia nie mieści się w katalogu spraw należących do właściwości sądów administracyjnych (art. 3 § 2 P.p.s.a.), a w związku z tym jest niedopuszczalna.
Po myśli art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Sąd odrzuca skargę postanowieniem, co może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 tej ustawy).
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 58 § 1 pkt. 1 i § 3 P.p.s.a., odrzucił skargę jako niedopuszczalną.