Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek, , , po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. J. na decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia: odrzucić skargę.
Prezydent Miasta B. decyzją z dnia [...]r. nr [...] odmówił D. J. przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego. W decyzji zawarto pouczenie, iż stronie przysługuje prawo wniesienia odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. w terminie 14 dni od daty jej doręczenia. Od powyższej decyzji strona wniosła odwołanie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...]r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Pismem z dnia [...] października 2013r. skarżąca wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę, w której wskazała, że dotyczy ona decyzji z dnia [...]r. nr [...]. Strona zwróciła się o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej przyznania prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego.
Zarządzeniem z dnia 28 października 2013r. wezwano skarżącą do sprecyzowania, czy jej skarga dotyczy decyzji Prezydenta Miasta B. z dnia [...]r. nr [...], czy też należy ją traktować jako skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...]r. nr [...] - w terminie 7 dni pod rygorem uznania, że przedmiotem skargi jest decyzja organu I instancji z dnia [...]r.
Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie została doręczona D. J. w dniu [...] listopada 2013r. (doręczenie zastępcze w trybie art. 72 § 1 P.p.s.a. dorosłemu domownikowi - córce), co wynika z dowodu zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki znajdującego się w aktach sprawy.
W związku z brakiem odpowiedzi na powyższe wezwanie Sąd uznał, że przedmiotem skargi jest decyzja organu I instancji z dnia [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Stosownie do treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.). Z treści przywołanego wyżej uregulowania wynika, że do wojewódzkiego sądu administracyjnego można złożyć skargę tylko na taką decyzję administracyjną, która została wydana w wyniku rozpatrzenia odwołania wniesionego przez stronę w postępowaniu administracyjnym, a zatem na decyzję organu drugiej instancji.
W niniejszej sprawie skarżąca wniosła skargę na decyzję organu pierwszej instancji - Prezydenta Miasta B. z dnia [...]r. nr [...], od której uprzednio złożyła odwołanie do organu odwoławczego. Tymczasem skarga przysługuje jedynie na decyzję organu drugiej instancji, wydaną w wyniku rozpoznania odwołania.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż wymienione w art. 58 § 1 pkt 1-5 P.p.s.a. Niedopuszczalność skargi z innych przyczyn występuje w szczególności, gdy skarga zostanie wniesiona na decyzję organu pierwszej instancji, co miało miejsce w niniejszej sprawie.
Z tych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.