skargę Burmistrza Gminy W.T. na postanowienie SKO w (...) w przedmiocie przyznania prawa użytkowania wieczystego.
Tezy

Organ gminy, który w pierwszej instancji wydał rozstrzygnięcie w sprawie /decyzję lub postanowienie/, nie jest uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tej sprawie.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Burmistrza Gminy W.T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w (...) z dnia 1 czerwca 1995 r. w przedmiocie przyznania prawa użytkowania wieczystego.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 27 marca 1995 r. Burmistrz Gminy W.T. zawiesił z urzędu postępowanie w sprawie zmiany pkt 5 decyzji z dnia 15 maja 1989 r., odmawiającej następcy prawnemu byłych właścicieli przyznania prawa użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 113 m2, do czasu wydania przez Wojewodę (...) decyzji stwierdzającej nabycie przez Gminę własności tego gruntu z mocy prawa. W uzasadnieniu postanowienia podkreślono, że 5 grudnia 1994 r. została przekazana karta inwentaryzacyjna dotycząca wymienionej wyżej działki w celu wydania decyzji komunalizacyjnej. Decyzja jednak nie została wydana.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w (...), po rozpoznaniu zażalenia Mieczysława M., postanowieniem z dnia 1 czerwca 1995 r. uchyliło zaskarżone postanowienie i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania.

Organ odwoławczy stwierdził w uzasadnieniu, że gospodarka gruntami stanowiącymi własność gminy należy do właściwości rad i zarządów gmin.

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na to postanowienie Burmistrz Gminy W.T. stwierdził, że w odniesieniu do gruntu, który jest przedmiotem wymienionych wyżej postanowień, nie została wydana decyzja stwierdzająca nabycie jego własności przez Gminę z mocy prawa. Uzasadniało to zawieszenie postępowania.

W odpowiedzi na skargę zawarty jest wniosek o odrzucenie skargi, gdyż organ gminy, który wydaje decyzję, nie ma uprawnień strony i dlatego nie przysługuje mu prawo do wniesienia skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ powszechnie przyjmowano w orzecznictwie, że organ powołany do wydawania decyzji administracyjnych nie może być stroną postępowania, chociażby nie był organem administracji państwowej /postanowienie z dnia 29 kwietnia 1986 r. SA/Gd 43/86 - nie publ., postanowienie z dnia 5 października 1993 r. SA/Wr 767/93 - ONSA 1994 Nr 4 poz. 144/. Uznano nawet, że organ samorządu terytorialnego współdziałający przy wydawaniu decyzji administracyjnej na podstawie art. 106 Kpa również nie będzie miał takiego przymiotu /wyrok z dnia 12 stycznia 1994 r. II SA 1991/93 - nie publ./.

Podobne stanowisko znalazło wyraz w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 1993 r. /III AZP 8/93 - OSNCP 1994, nr 1 poz. 3/, według której wojewodzie nie przysługuje skarga do NSA na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej, wydaną na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. W uzasadnieniu tej uchwały Sąd Najwyższy przytoczył generalne stwierdzenie, że organ, który wydał w sprawie decyzję, nie jest i nie może być w tej samej sprawie stroną postępowania.

W poprzednim stanie prawnym uprawnienie do wniesienia skargi normował art. 197 Kpa, stanowiący, że przysługuje ono stronie, organizacji społecznej, która brała udział w postępowaniu administracyjnym, i prokuratorowi. Obecnie, według art. 33 ust. 2 cytowanej ustawy o NSA, uprawniony do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób. Pomijając uprawnienie do wniesienia skargi prokuratora, Rzecznika Praw Obywatelskich oraz organizacji społecznej, trzeba stwierdzić, że pojęcie "każdy, kto ma interes prawny" jest szersze niż pojęcie strony postępowania administracyjnego, a tym samym jest oczywiste, że uprawnienie do wniesienia skargi przysługuje stronie.

Strona 1/2