,Sygn. akt 6 IV SA 3355/02 P O S T A N O W I E N I E Dnia 5 maja 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący NSA Andrzej Kuba Sędziowie WSA Magdalena Bosakirska (spr.) Asesor WSA Piotr Borowiecki Protokolant Arkadiusz Zawada po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2004 r. sprawy ze skargi "P." spółka z o.o. na protokół kontroli nr [...] [...] Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej z dnia 5 kwietnia 2002r. nr akt kontroli [...] w przedmiocie certyfikatu na znak bezpieczeństwa postanawia - odrzucić skargę-
W wyniku kontroli przeprowadzonej w okresie od 28 lutego 2001r. do 5 marca 2002r. kontrolerzy [...] Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej stwierdzili, że "P." spółka z o.o. wprowadziła do obrotu bez certyfikatu bezpieczeństwa wymaganego ustawą z 3 kwietnia 1993r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 z 1993r. p. 250/ 13 rodzajów lampek choinkowych. Lampek tych sprzedała 28.968 sztuk, o łącznej wartości według faktur 517.251,23 zł. W wyniku porozumienia, które spółka zawarła z odbiorcami 12 grudnia 2000r., odbiorcy odstąpili od umów sprzedaży 7975 sztuk lampek i zwrócili spółce niesprzedane lampki choinkowe o łącznej wartości 184.545,43 zł. Po uwzględnieniu tego faktu kontrolerzy stwierdzili, że z naruszeniem przepisów art. 13 ust. 1 i 1a ustawy o badaniach i certyfikacji sprzedano 20.993 sztuki lampek choinkowych o łącznej wartości 332.705,80 zł. Kontrolerzy nie uwzględnili przy obliczaniu wartości sprzedanych lampek faktu udzielenia przez spółkę rabatu w odniesieniu do lampek, które zostały sprzedane konsumentom. Powyższe ustalenia kontrolerzy zawarli w Protokole kontroli nr [...], nr akt kontroli [...], podpisanym przez sporządzających go inspektorów i przedstawiciela spółki "P.". W protokole tym oprócz wskazanych wyżej faktów ustalili, że spółka na mocy art. 26 ust.1 ustawy o certyfikacji obowiązana jest wpłacić do budżetu państwa 100% ustalonej przez nich sumy uzyskanej ze sprzedaży lampek. W protokole zawarli też pouczenie, iż zgodnie z art. 16 ust.1 p. 4 ustawy z 11 maja 1995r. o NSA /Dz.U. nr 74 z 1995r. poz. 368 z późniejszymi zmianami/ służy na niego skarga do NSA, w trybie art. 34 ust. 3 wskazanej ustawy.
Działając zgodnie ze wskazanym pouczeniem, spółka powołując się na art. art. 34 ust.3 ustawy o NSA, pismem z dnia 12 czerwca 2002r. skierowała do [...] Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Podniosła w nim zarzuty formalne, co do sposobu przeprowadzenia kontroli i zarzuty merytoryczne, co do obliczenia wielkości sumy uzyskanej ze sprzedaży oraz okresu, za który została wymierzona sankcja ekonomiczna.
[...] Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej nie podzielił zarzutów spółki i w piśmie z 10 lipca 2002r. skierowanym do "P." podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.
"P." spółka z o.o. powołując się na art.16 ust.1 pkt.4 i 34 ust.3 ustawy o NSA, wniosła skargę do NSA na protokół kontroli nr [...] [...] Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej. W skardze tej wnosiła o uchylenie protokołu kontroli nr [...] lub stwierdzenie jego bezskuteczności w części dotyczącej obowiązku zapłaty sankcji ekonomicznych, orzeczenie o nieistnieniu obowiązku zapłaty oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi podniosła, iż protokół ustalający sankcję ekonomiczną z art. 26 ustawy o badaniach i certyfikacji stanowi akt lub czynność, o której mowa w art. 16 ust. 1 p.4 ustawy o NSA, ma pewne cechy decyzji administracyjnej i podlega kognicji NSA. Spółka podniosła co do protokołu i jego ustaleń zarzuty merytoryczne i formalne, jak w swoim wcześniejszym wezwaniu do usunięcia skutków naruszenia prawa.