Wniosek Usługowego Przedsiębiorstwa H.-W. "M." Sp. z o.o. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 17 stycznia 2001 (...)
Tezy

Pojęcie ważnych powodów, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest pojęciem szerszym niż pojęcie braku winy strony /zainteresowanego/, którym posługuje się art. 58 par. 3 Kpa i który z mocy art. 59 ustawy o NSA należy odpowiednio stosować w postępowaniu sądowoadministracyjnym.

Nie można jednak wykładni pojęcia ważnych powodów całkowicie odrywać od elementu zawinienia strony w uchybieniu terminu. Oznacza to, że np. w sytuacji wyłącznego zawinienia strony w uchybieniu terminu trudno mówić o zasadności wniosku o przywrócenie terminu.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy z wniosku Usługowego Przedsiębiorstwa H.-W. "M." Sp. z o.o. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 17 stycznia 2001 (...) postanawia - oddalić wniosek

Uzasadnienie

Prawomocnym postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 maja 2001 r. IV SA 747/01 odrzucono skargę Usługowego Przedsiębiorstwa Handlowo Wytwórczego "M." Sp. z o.o. w W. na decyzję M. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 17 stycznia 2001 r. z tym uzasadnieniem, iż skarga nie została opłacona mimo, że podlegała opłacie stałej i wniesiona została przez radcę prawnego, pełnomocnika skarżącej Spółki.

W piśmie z dnia 6 czerwca 2001 r. Spółka "M." zgłosiła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na ww. decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 17 stycznia 2001 r. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że Zarząd Spółki nie wiedział o obowiązku uiszczenia opłaty sądowej wraz z wniesieniem skargi a poza tym pracownica Spółki zobowiązała się do wpłacenia opłaty sądowej w dniu 7 marca 2001 r. jednakże na skutek spiętrzenia prac nie zdążyła tego wykonać w tym dniu. Okoliczności te, w ocenie skarżącej Spółki, uzasadniają zgłoszenie wniosku o przywrócenie terminu.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje :

Stosownie do przepisu art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przywrócenie terminu do wniesienia skargi może nastąpić wyłącznie z "ważnych powodów". Pojęcie ważnych powodów, o którym mowa w art. 35 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 11 maja 1995 r. jest niewątpliwie pojęciem szerszym niż pojęcie braku winy strony /zainteresowanego/, którym posługuje się art. 58 par. 3 Kpa /który dotyczy przywrócenia terminu w postępowaniu administracyjnym/ i który z mocy art. 59 ustawy należy odpowiednio stosować w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Nie można jednak wykładni pojęcia ważnych powodów całkowicie odrywać od elementu zawinienia strony w uchybieniu terminu. Oznacza to, że np. w sytuacji wyłącznego zawinienia strony w uchybieniu terminu trudno mówić o zasadności wniosku o przywrócenie terminu.

W warunkach sprawy okoliczności faktyczne, przytoczone we wniosku o przywrócenie terminu, wprost wykazują, iż uchybienie terminu nastąpiło na nie na wskutek zdarzeń wyjątkowych czy szczególnych, których nie można było uniknąć i które usprawiedliwiałyby niedopatrzenia pracownika /pracowników/ skarżącej Spółki. Z kolei wywody, iż Zarząd Spółki nie wiedział o obowiązku uiszczenia opłaty sądowej /wraz z wniesieniem skargi/ jest o tyle bezskuteczny, iż skarga wniesiona została przez radcę prawnego zaś nie dopełnienie obowiązków pełnomocnika względnie pracowników obciążają stronę. W tej sytuacji trudno mówić o braku zawinienia strony w uchybieniu terminu a w konsekwencji także o ważnych powodach uzasadniających przywrócenie terminu, przy czym ważnych powodów w ogóle nie przytoczono we wniosku o przywrócenie terminu. Z braku zatem spełnienia się przesłanki z art. 35 ust. 3 omawianej ustawy wniosek podlega oddaleniu.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 168 par. 1 Kpc w związku z art. 35 ust. 3, art. 53 ust. 1 i 3 oraz art. 59 powoływanej już ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym orzeczono jak w sentencji.

Strona 1/1