Wniosek w przedmiocie wymierzenia grzywny, Prezesowi Sądu Rejonowego dla [...],
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk, po rozpoznaniu w dniu 10 września 2013 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy z wniosku Z.B., o wykładnię postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia [...] 2011 r., sygn. akt III SO/Wr 7/11, w sprawie z wniosku Z.B., w przedmiocie wymierzenia grzywny, Prezesowi Sądu Rejonowego dla [...], postanawia: odmówić wykładni postanowienia.

Inne orzeczenia o symbolu:
651 Sprawy funduszy emerytalnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Sądu
Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 21 października 2011 r. (III SO/Wr 7/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił wniosek Z.B. (zwanego dalej "skarżącym") o wymierzenie grzywny Prezesowi Sądu Rejonowego dla [...], z powodu jego niedopuszczalności.

Pismem z dnia [...] 2013 r. skarżący, na podstawie art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej p.p.s.a., wezwał Sąd "do wyjaśnienia wątpliwości związanych z opublikowanym orzeczeniem", stwierdzenia nieważności postępowania sądowoadministracyjnego oraz niezgodności z prawem orzeczenia. Ponadto zdaniem skarżącego, postępowanie przed Sądem powinno zostać zawieszone na podstawie art. 124 § 1 pkt 6 w związku z art. 56 p.p.s.a.

Podobny wniosek skarżący zawarł w piśmie z dnia 19 sierpnia 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do przepisu art. 158 p.p.s.a., Sąd, który wydał wyrok rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie Sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.

Konieczność dokonania wykładni, której podlega zarówno sentencja wyroku jak i jego uzasadnienie, zachodzi wówczas, gdy treść wyroku jest sformułowana w sposób niejasny, uniemożliwiający jednoznaczne zrozumienie tekstu, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania (por. T. Ereciński, [w:] Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego, s. 581; post. NSA z dnia 26 lipca 2001 r., II SAB 57/98, Lex Nr 75533). Potrzeba wykładni może być wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania wyroku (lub postanowienia - por. art. 166 p.p.s.a.).

W ocenie Sądu z taką sytuacją nie mamy do czynienia w badanej sprawie. Postanowienie Sądu z dnia 21 października 2011 r. jest jasne zarówno w zakresie sentencji, jak i jego uzasadnienia. W sposób jednoznaczny i czytelny wskazano w nim przedmiot i sposób rozstrzygnięcia Sądu, a także przyczyny odrzucenia wniosku. Wobec tego trudno przyjąć, że postanowienie to wymaga niezbędnej wykładni.

W uzasadnieniu wniosku skarżący nadto podnosi, że Sąd nie powinien odrzucać wniosku, ale zawiesić postępowanie sądowe na podstawie art. 124 § 1 pkt 6 w zw. z art. 56 p.p.s.a., bowiem w razie wniesienia skargi do sądu po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania, postępowanie sądowe podlega zawieszeniu. Wskazać jednak należy, że wobec odrzucenia wniosku, jako niedopuszczalnego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. w zw. z art. 64 § 3 p.p.s.a., bezcelowe było analizowanie, czy została spełniona przesłanka zawieszenia postępowania z art. 124 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Zdaniem Sądu, nawet gdyby ustalono, że przesłanka ta istotnie w sprawie zachodzi, to i tak nie spowodowałoby to wydania innego rozstrzygnięcia.

Wskazać ponadto należy, że przepisy prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie przewidują możliwości stwierdzenia przez wojewódzki sąd administracyjny nieważności zapadłych przed tym sądem orzeczeń. Zgodnie z art. 183 § 1 p.p.s.a., wyłącznie Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bada czy w sprawie wystąpiły przesłanki nieważności postępowania wskazane w art. 183 § 2 p.p.s.a. Zatem, wniosek zawierający takie żądanie jest niedopuszczalny i nie mieści się w istocie wykładni. Odnośnie zaś żądania stwierdzenia niezgodności orzeczenia z prawem, przepisy wprowadzające na grunt postępowania sądowoadministracyjnego tę instytucję prawną, wymagają spełnienia określonych przesłanek, w tym sporządzenia takiej skargi przez profesjonalnego pełnomocnika.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wniosek o dokonanie wykładni jest w istocie polemiką z rozstrzygnięciem Sądu, bowiem skarżący podnosi jedynie argumenty wskazujące, jego zdaniem, na błędny tok działania Sądu oraz podważa trafność podjętego rozstrzygnięcia w sprawie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 158 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
651 Sprawy funduszy emerytalnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Sądu