Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Drwal po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. G. w przedmiocie wymierzenia Kierownikowi Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w C. grzywny za nieprzekazanie skargi do sądu postanawia umorzyć postępowanie.
Wnioskiem z dnia 12 sierpnia 2014 r. M. G.wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie o wymierzenie grzywny Kierownikowi Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w C. za nieprzekazanie do sądu skargi na niezałatwienie przez organ sprawy dotyczącej przyznania płatności w ramach pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW) na rok 2012.
M. G.i pismem z dnia 22 września 2014 r. cofnął powyższy wniosek o wymierzenie grzywny wyjaśniając, że nieprzekazanie skargi do sądu nastąpiło z przyczyn niezależnych od organu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej: "p.p.s.a." skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Przepis ten w § 2 określa, że organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. W razie niezastsowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a., sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a
Zgodnie z art. 60 p.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę. Jakkolwiek w przepisie art. 60 p.p.s.a. mówi się o skardze, to w myśl art. 64 § 3 p.p.s.a. będzie on miał odpowiednie zastosowanie w przypadku cofnięcia przez skarżącego wniosku o wymierzenie organowi grzywny.
Skoro do wniosku zgodnie z art. 64 § 3 p.p.s.a. stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, to oznacza, że w grę wchodzi i zastosowanie ma art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Z powyższego przepisu wynika, że sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę (wniosek).
Z akt sprawy wynika, że skarżący złożył stosowne oświadczenie o cofnięciu wniosku. W ocenie Sądu jest ono dopuszczalne.
Ponieważ cofnięcie wniosku oznacza rezygnację strony z kontynuacji postępowania, stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. zachodzi podstawa do wydania postanowienia o umorzeniu postępowania.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.