Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. B. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego lub adwokata w sprawie ze skargi Z. B. na Okręgową Radę Adwokacką w przedmiocie wymierzenia grzywny postanawia: I. zwolnić skarżącego od kosztów sądowych, II. ustanowić dla skarżącego radcę prawnego, którego wyznaczy Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych.
Skarżący we wniesionym na urzędowym formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego lub adwokata
Oświadczył, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z jakimkolwiek kwalifikowanym pełnomocnikiem.
Przedstawiając stan swojego majątku podał, że oprócz 90 metrowego domu w którym znajduje się 12 metrowe mieszkanie i nieruchomości rolnej o powierzchni 0,58 ha nie ma innego majątku nieruchomego, nie posiada żadnych zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Uzasadniając swoje starania zaakcentował, że nie stać go na opłacenie pełnomocnika z wyboru. Ma ciężką sytuację materialną. Posiada zadłużenie. Nie otrzymuje dopłat. Wydatki na życie ponosi jak każdy. Za prąd płaci ok. 20 zł miesięcznie. Utrzymuje się z gruntu. Boryka się z egzekucjami komorniczymi na dowód czego do wniosku dołączył kopie stosownych zawiadomień komornika o wszczęciu postępowań egzekucyjnych. Wynika z nich, że egzekwowane sumy szacować należy łącznie na ponad 35 tyś. zł należności głównych plus odsetki i koszty postępowań egzekucyjnych.
Z uwagi na fakt, że nie jest to ani pierwszy ani jedyny wniosek jaki skarżący składa w tutejszym wojewódzkim sądzie administracyjnym więc okolicznościami z urzędu pozostaje, że skarżący, gazu nie ma, wodę czerpie z własnej studni, na nieczystości ma szambo, śmieci spala w piecu wykorzystując je jako opał. Zadłużenie, z którym się boryka wynika zaś z niespłaconych kredytów bankowych. Wszystko to bowiem wynika z wyjaśnień jakich skarżący udzielił w sprawie do sygn. akt. III SA/Kr 1189/05 podtrzymując je następnie w sprawie zapisanej do sygn. akt III SA/Kr 445/05.
Mając na uwadze powyższe zaważyć należało, co następuje:
Stosownie do art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "ppsa", osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym jeżeli nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Oświadczenie strony stopniowane jest przekonaniem sądu, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała" czyli, że zostały one przedstawione w sposób przekonywujący. Zgodnie bowiem z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza istotnych wątpliwości to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń.
Skarżący złożył wymagane prawem oświadczenie (art. 252 ppsa), wspierając je przedkładanymi kopiami dokumentów źródłowych. Biorąc to pod uwagę i zachowując w pamięci okoliczności znane orzekającemu z urzędu jak to, że skarżący przy deklarowanym braku dochodów żyje z dnia na dzień, ponosząc niewielkie wydatki tylko na prąd bo gazu nie ma, wodę czerpie z własnej studni, na nieczystości ma szambo, śmieci spala w piecu wykorzystując je jako opał a utrzymuje się z niewielkiego gruntu i niespłaconych kredytów, wypadało udzielić skarżącemu zgodnie z wnioskiem pomocy, o którym to prawie traktują przepisy Oddziału 2 Rozdziału 3 Działu V ustawy z dnia 30 czerwca 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W aktualnej sytuacji przy wysokim zadłużeniu i trzech egzekucjach komorniczych skarżący nie jest bowiem w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast sprzedaż lub obciążenie niewielkiego majątku w celu zdobycia środków na koszty sądowe i opłacenie pełnomocnika z wyboru godziłaby w podstawę egzystencji tego człowieka.
Z tych względów orzeczono jak w sentencji działając na podstawie art. 243 §1 oraz art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 1 i art. 245 §2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)