Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Referendarz sądowy WSA Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na bezczynność Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie wydania decyzji administracyjnej postanawia: odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 23 czerwca 2005 r. K. W. zwróciła się do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Zgodnie z oświadczeniem złożonym przez skarżącą, prowadzi ona samodzielnie gospodarstwo domowe, uzyskuje dochód z tytułu wojskowej renty rodzinnej oraz zasiłku pielęgnacyjnego w łącznej kwocie 1403,68 zł netto miesięcznie. Powyższe potwierdza nadesłana na wezwanie Sądu kopia odcinka świadczenia wypłaconego przez wojskowy organ rentowy za miesiąc lipiec 2005 r. Skarżąca nie posiada majątku, tj. nieruchomości, oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
W uzasadnieniu wniosku K. W. podała m.in., że jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, ponosi wydatki z tytułu eksploatacji mieszkania, zużycia energii elektrycznej, korzystania z telefonu, zakupu leków, środków czystości oraz dojazdów do lekarzy, których miesięczną wysokość określiła na 1358 - 1558 zł.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (art. 245 § 3 powołanej ustawy).
W myśl art. 246 § 1 ustawy przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:
1) w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;
2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 p.s.a. Zatem rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
Na podstawie art. 255 ww. ustawy, jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, Sąd ma prawo zażądać od strony złożenia dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
W niniejszej sprawie Sąd z tej możliwości skorzystał i pismem z dnia 12 lipca