Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie sędzia WSA Kamila Paszowska-Wojnar, sędzia WSA Marta Semiczek (sprawozdawca), , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym w dniu 3 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi G. S. S. na bezczynność Wojewody . w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt stały postanawia: zawiesić postępowanie.
W dniu 13 listopada 2018 r. do Wojewody D. został złożony wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę dla G. S. S. ( dalej Strona Skarżący).
W dniu 13 maja 2019 r. Storna poinformowała Wojewodę D. o zmianie adresu zamieszkania. Zgodnie z art. 65 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. 2018, poz. 2096 ze zm.) Wojewoda D. pismem z dnia 22 maja 2019 r. przekazał przedmiotowy wniosek Wojewodzie L..
23 maja 2019 r Skarżący wniósł skargę na bezczynność Wojewody D..
Postanowieniem z dnia 08 października 2019 sygn. akt II OSK 1117/19 Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 187 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.) przedstawił składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia następujące zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości: "Czy wniesienie skargi na bezczynność po zakończeniu postępowania i wydaniu ostatecznej decyzji stanowi przeszkodę w merytorycznym rozpoznaniu takiej skargi przez sąd administracyjny w zakresie rozstrzygnięcia na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi?";
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył co następuje:
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz 1302; dalej: "p.p.s.a.") sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W ocenie Sądu merytoryczna tożsamość zagadnienia prawnego, które wyłoniło się w przedmiotowej sprawie, z zagadnieniem, które przedstawiono do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu uzasadnia zawieszenie postępowania na podstawie ww. przepisu. Rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy zależy bowiem od wyniku mającej zapaść uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie ww. zagadnienia prawnego. Uchwała ta powinna przesądzić, czy skarżąca może zostać w stanie faktycznym sprawy opodatkowana podatkiem od nieruchomości. Z uwagi na powyższe na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a Sąd orzekł jak w sentencji.