Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wieczorek po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.K. na bezczynność Okręgowej Rady Lekarskiej [...] Izby Lekarskiej w przedmiocie udzielenia renty socjalnej postanawia: odrzucić skargę
W dniu 15 marca 2005 r. J.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność Okręgowej Rady Lekarskiej [...] Izby Lekarskiej w przedmiocie udzielenia świadczeń rentowych. Z dokumentów załączonych do skargi wynika, że skarżącemu chodzi o rentę socjalną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie w niniejszej sprawie skarga skarżącego J.K. wniesiona w dniu 15 marca 2005 r. do sądu na bezczynność Okręgowej Rady Lekarskiej [...] Izby Lekarskiej w przedmiocie udzielenia renty socjalnej jest w świetle przepisów obowiązującego prawa niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 175 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wymiar sprawiedliwości w Rzeczypospolitej Polskiej sprawują Sąd Najwyższy, sądy powszechne, sądy administracyjne oraz sądy wojskowe. Sądy powszechne sprawują wymiar sprawiedliwości we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw ustawowo zastrzeżonych dla właściwości innych sądów (art. 177 Konstytucji), natomiast sądy administracyjne sprawują, w ustawowo określonym zakresie, kontrolę działalności administracji publicznej (art. 184 Konstytucji).
W myśl art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) sprawy z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których przepisy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stosuje się z mocy ustaw szczególnych, rozpoznają sądy administracyjne.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. nr 135, poz. 1268 ze zm.) decyzję w sprawie przyznania renty socjalnej wydaje i świadczenie to wypłaca jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwa ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się o rentą socjalną. Od decyzji w sprawie renty socjalnej wydanej przez jednostkę organizacyjną Zakładu lub przez organ emerytalno-rentowy osobie ubiegającej się o rentę socjalną przysługują środki odwoławcze przewidziane dla decyzji w sprawach emerytur i rent w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (art. 12 ust. 6 ustawy o rencie socjalnej). W myśl art. 83 ust. 2-3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. nr 137, poz. 887 ze zm.) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego, przy czym odwołanie do sądu przysługuje również w razie niewydania decyzji w terminie 2 miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia wniosku o świadczenie lub inne roszczenia.
Z powyższego wynika, że sądem odwoławczym właściwym w sprawach rent socjalnych jest sąd powszechny, a nie sąd administracyjny.
Ponadto w myśl art. 41 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich (Dz. U. nr 30, poz. 158) regulującej zadania, organizację i zasady działania samorządu lekarzy, którego jednostkami organizacyjnymi są Naczelna Izba Lekarska i okręgowe izby lekarskie (art. 1 ust. 3 cyt. ustawy), sprawy odpowiedzialności zawodowej lekarzy będących członkami samorządu lekarzy rozstrzygają sądy lekarskie (tj. stosownie do art. 20 pkt 4 cyt. ustawy organy okręgowej izby lekarskiej). Zgodnie z art. 42 ust. 2 cyt. ustawy od orzeczeń wydanych przez organ drugiej instancji w sprawach odpowiedzialności zawodowej, tj. przez Naczelny Sąd Lekarski służy odwołanie do sądu apelacyjnego - sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.
Skarga w sprawie bezczynności Okręgowej Rady Lekarskiej [...] Izby Lekarskiej w przedmiocie udzielenia renty socjalnej nie należy w świetle ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawy o rencie socjalnej oraz ustawy o izbach lekarskich do właściwości sądu administracyjnego, w związku z czym jest niedopuszczalna i jako taka podlega odrzuceniu.
Z tych względów działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 oraz § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie orzekł jak w sentencji postanowienia.