Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Protokolant stażysta Olga Michalska, po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi P. S.A. w W. na bezczynność Naczelnika Urzędu Celnego w przedmiocie zobowiązania organu do wydania decyzji o umorzeniu postępowania p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Decyzją z dnia [...] listopada 2002 r., nr [...], skierowaną do PEKAES S.A. , Naczelnik Urzędu Celnego postanowił pobrać od strony karę pieniężną w kwocie 720 zł za przejazd środka przewozowego po drogach publicznych bez właściwego zezwolenia, określonego przepisami prawa o ruchu drogowym oraz nadać decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.
W wyniku odwołania spółki PEKAES S.A. , Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...] marca 2003 r., nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji. W uzasadnieniu decyzji wskazał, iż decyzja organu I instancji została skierowana do podmiotu nie będącego stroną w sprawie.
Decyzja ta stała się ostateczna.
Następnie, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Naczelnik Urzędu Celnego wydał decyzję z dnia [...] maja 2003 r., nr [...], w której określił karę pieniężną za przejazd środka przewodowego bez właściwego zezwolenia po drogach publicznych w wysokości 700 zł, a jako stronę postępowania i adresata decyzji wskazał PEKAES TRANSPORT S.A.
Mając na uwadze powyższe, reprezentujący spółkę PEKAES S.A. radca prawny Z. R. skierował do Naczelnika Urzędu Celnego pismo datowane na [...] września 2004 r., w którym wniósł o umorzenie postępowania w niniejszej sprawie stosunku do spółki PEKAES S.A.
Wobec nie załatwienia powyższej sprawy przez Naczelnika Urzędu Celnego , pełnomocnik PEKAES S.A złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na bezczynność organów celnych, w której wniósł o zobowiązanie Naczelnika Urzędu Celnego do wydania decyzji o umorzeniu postępowania w stosunku do spółki PEKAES S.A , wszczętego z urzędu kontrolą pojazdu i decyzją z dnia [...] listopada 2002 r.
W odpowiedzi na skargę, Naczelnik Urzędu Celnego , podniósł, iż on jest organem celnym właściwym w niniejszej sprawie na mocy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie właściwości miejscowej organów celnych (Dz.U. Nr 94 z 2004 r., poz. 911) oraz wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
Skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przez organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 52 § 1).
Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie, (art. 52 § 2 cyt. ustawy).
W niniejszej sprawie skarżący złożył skargę na bezczynność Naczelnika Urzędu Celnego - organu pierwszej instancji, przejawiającej się faktem nie wydania przez niego decyzji o umorzeniu postępowania w stosunku do spółki PEKAES S.A. , o co ten wnosił pismem z dnia [...] września 2004 r.
Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego, a mianowicie art. 35 § 1 i 3 oraz 37 § 1, organy administracji publicznej obowiązane są załatwiać sprawy bez zbędnej zwłoki. Załatwienie sprawy wymagającej postępowania wyjaśniającego powinno nastąpić nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu dwóch miesięcy od dnia wszczęcia postępowania, zaś w postępowaniu odwoławczym - w ciągu miesiąca od dnia otrzymania odwołania.
Na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia (art. 37 § 1 k.p.a.).
W przedmiotowej sprawie skarżący nie wykorzystał trybu ustalonego do załatwienia sprawy, wskazanego wyżej, którego wyczerpanie jest z kolei przesłanką konieczną do złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Mając na uwadze powyższe skarga podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.