Dnia 22 stycznia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2021 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. N. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. w sprawie wniosku o wydanie paczki higienicznej oraz zaświadczenia o wynikach wykonanych badań postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. przyznać i nakazać wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi O. N., prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Łodzi przy ul. N., kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, powiększoną o należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu K. N. z urzędu. e.o.
K. N., reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. w sprawie wniosku o wydanie paczki higienicznej oraz zaświadczenia o wynikach wykonanych badań, zarzucając naruszenie:
1. § 2, § 5 w zw. z §8 ust. 1 oraz § 7 ust. 4a i 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych przez rażące przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postaci wniosku skazanego o realizację paczki higienicznej oraz jej niezrealizowanie mimo wniosku skazanego, jak również poprzez niewezwanie skazanego do podania ewentualnych dalszych dowodów czy złożenia wyjaśnień niezbędnych do należytego rozpoznania skargi,
2. art. 2 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie więziennej w zw. z art. 217 § 3 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) poprzez odmowę wydania zaświadczenia o wyniku badań lekarskiej skazanego, co stoi w sprzeczności z wymogiem zapewnienia bezpieczeństwa i opieki zdrowotnej skazanym.
Skarżący wniósł o: 1) zobowiązanie Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. do realizacji wniosku skarżącego o wydanie paczki higienicznej w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi, 2) zobowiązanie Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Ł. do wydania skarżącemu zaświadczenia o wynikach wykonanych badań w terminie 14 dni od daty doręczenia akt organowi, 3) stwierdzenie, że Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Ł. dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa, 4) zasądzenie kosztów postępowania od organu na rzecz skarżącego, wg norm przepisanych, 5) przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu nieopłaconych w żadnej części.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Ł. wniósł o jej odrzucenie.
Organ wyjaśnił, iż K. N. w 2019 roku odbywał karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym w Ł.. W dniach 14 stycznia 2019 r. i 30 stycznia 2019 r. wpłynęły do OISW w Ł. skargi osadzonego dotyczące opieki medycznej oraz przygotowania paczki higienicznej. Skargi te po rozpatrzeniu zostały uznane za bezzasadne, odpowiednio pismem z dnia 19 lutego 2019 roku nr OI/S.451.154.2.2019.MB i z dnia 7 maja 2019 roku nr OI/S.451.154.6.2019.MB.
Następnie organ podniósł, iż sposób załatwiania wniosków, skarg i próśb osób osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych uregulowany jest przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 sierpnia 2003 roku ( Dz. U. Nr 151 poz. 1467) wydanego na podstawie delegacji z art. 249 § 3 pkt 3 kodeksu karnego wykonawczego. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w relacji z osadzonymi w zakładach karnych i aresztach śledczych występuje jako organ wykonawczego postępowania karnego i podejmuje działania określone w kodeksie karnym wykonawczym, a nie jako organ administracji publicznej działający na podstawie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. W tych relacjach Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej nie wydaje żadnego aktu podlegającego kontroli sądu administracyjnego, nie podejmuje również czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego, co do których przysługuje skarga na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.