Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Barbara Pasternak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym zażalenia J.J. na postanowienie z dnia 19 września 2013 r. odmowie zawieszenia postępowania sądowego w dniu 24 lutego 2014 r. w sprawie ze skargi J.J. na bezczynność Wójta Gminy G. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o umorzenie opłaty za wywóz odpadów postanawia odrzucić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie postanowieniem z dnia 19 września 2013 r. rozpoznał wniosek J.J. i odmówił zawieszenia postępowania sądowego. Odpis tego postanowienia z pouczeniem o tym, że jest ono niezaskarżalne doręczono skarżącemu. J.J., w piśmie opatrzonym datą 23 października 2013 r. wniósł zażalenie na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. .270 ze zm.), zwanej dalej "ppsa", zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na wymienione w art. 194 § 1 pkt 3 ppsa postanowienia, których przedmiotem jest zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania. Zatem przepisy ppsa nie przewidują zażalenia na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania sądowego.
Wobec powyższego zażalenie J.J. na postanowienie WSA w Krakowie z dnia 19 września 2013 r. o odmowie zawieszenia postępowania sądowego jest niedopuszczalne. Wyjaśnić trzeba też, że postanowienie zaskarżone zażaleniem nie zawierało uzasadnienia, ponieważ, stosownie do art. 163 § 2 ppsa, obowiązek sporządzenia uzasadnienia postanowienia wydanego na posiedzeniu niejawnym dotyczy tylko postanowień, na które przysługuje stronie środek zaskarżenia. Skoro zaś na postanowieniem o odmowie zawieszenia postępowania sadowego nie przysługuje zażalenie, Sąd nie miał obowiązku uzasadniania tego postanowienia.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 178 ppsa w związku z art. 197 § 2 i art. 194 § 1 pkt 3 ppsa.