Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.), Sędziowie: WSA Maria Zawadzka, WSA Barbara Pasternak, , po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Z. S. i J. S. na bezczynność i przewlekłość postępowania Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej postanawia skargę odrzucić.
Skarżący Z. S. i J. S. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na przewlekłość i bezczynność Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. w sprawie dotyczącej zasiłku na usuwanie skutków powodzi z 2010 r. i wnieśli o stwierdzenie, że postanowienie GOPS w P. z dnia 10 marca 2017 r., znak: [...], zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa i bez podstawy faktycznej, wyznaczenie Gminnemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w P. terminu do załatwienia sprawy dotyczącej przyznania zasiłku do kwoty 100.000 zł na budowę domu po powodzi zaistniałej w maju i czerwcu 2010 r. (sprawa zarejestrowana pierwotnie jako [...], uchylona do ponownego rozpoznania przez WSA w Krakowie wyrokami sygn. III SA/Kr 1796/12, III SA/Kr 513/15 oraz III SA/Kr 473/16), zażądanie od GOPS wyjaśnienia przyczyn braku załatwienia sprawy w terminie, podjęcie działań zmierzających do zdyscyplinowania pracowników GOPS w P. w związku z rażącymi zaniedbaniami oraz celowymi zaniechaniami przy załatwianiu przedmiotowej sprawy, nałożenie grzywny na organ administracji winny zaniedbań i zaniechań, ewentualnie przyznanie skarżącym od organu administracji stosownego zadośćuczynienia na podstawie art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.; powoływanej dalej jako "p.p.s.a.").
W uzasadnieniu skargi skarżący wskazali, że w sprawie ma zastosowanie ustawa z 24 czerwca 2010 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi z 2010 r., albowiem zasiłek ma celu usunięcie skutków tejże powodzi zaistniałej na terenie Gminy P. Skarżący podnieśli, że w wyniku opadów deszczu w roku 2010 r. ich dom był zalewany trzykrotnie przez wody rzeki B., więc zaraz po powodzi wystąpiono o zasiłek celowy w wysokości do 100.000 zł. Decyzją z dnia 19.08.2010 r., znak: [...], GOPS w P. przyznano skarżącym zasiłek celowy do kwoty 40.308 zł. Przyznana kwota była jednak źle obliczona, a poza tym nie uwzględniała wszystkich strat. SKO orzeczeniem z 23.09.2010 r., znak: [...], uchyliło powyższą decyzję i przekazało sprawę w całości do ponownego rozpoznania.
Od tej daty aż do wiosny 2011 r. GOPS w P. nie podjął żadnej czynności zmierzającej do załatwienia sprawy. W kwietniu 2011 r. ponowiono wniosek o przyznanie pomocy na odbudowę domu, po czym po upływie miesiąca (w maju 2011 r.) kierownik GOPS w P. wystosował pismo zobowiązujące do przedłożenia aktu notarialnego, w którym syn skarżących, jako właściciel działki na której będzie realizowana inwestycja budowlaną, zobowiąże się w przyszłości po wybudowaniu domu do ustanowienia w nim służebności mieszkania na rzecz skarżących. Działanie takie w świetle prawa cywilnego było wysoce wątpliwe, co sygnalizowano pismem z 23.05.2011 r. W związku z powyższym wystąpiono do sądu o ustanowienie kuratora dla małoletniego, celem złożenia oświadczenia woli o ustanowieniu służebności. Ponieważ postępowanie sądowe przedłużało się, w dniu 18.10.2011 r. złożono w GOPS w P. wniosek o wydanie na podstawie art. 104 § 2 k.p.a. decyzji częściowej, w ramach której zostałby przyznany zasiłek związany ze skutkami powodzi z maja i czerwca roku 2010 na budowę nowego domu mieszkalnego w kwocie do 100.000 zł, a jedynie wypłata tej kwoty zostałaby uzależniona m.in. od przedstawienia w/w aktu notarialnego. Nigdy nie wydano jednak merytorycznej decyzji administracyjnej w tym zakresie.