Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. S. na bezczynność Marszałka Województwa [...] w przedmiocie rozpatrzenia wniosków o świadczenie rodzinne i wychowawcze postanawia: umorzyć postępowanie sądowe.
Marszałek Województwa [...] w dniu 9 sierpnia 2017 r. przekazał do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę P. S. z dnia 13 lipca 2017 r. na jego bezczynność w przedmiocie rozpatrzenia wniosków o ustalenie prawa do świadczenia rodzinnego oraz wychowawczego.
Wraz ze skargą Marszałek Województwa [...] o przekazał wniosek P. S. z dnia 18 lipca 2017 r. o wycofaniu ponaglenia i skargi na bezczynność organu z uwagi na nawiązanie kontaktu z organem.
W odpowiedzi na skargę Marszałek Województwa [...] wniósł o umorzenie postępowania z uwagi na wydanie w dniu 20 lipca 2017 r. decyzji w powyższym zakresie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, zważył co następuje:
Przepis art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1369) - zwanej dalej "p.p.s.a.", daje skarżącemu prawo do cofnięcia skargę. Stosownie bowiem do treści tego przepisu skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętej wadą nieważności. Zgodnie natomiast z treścią art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnie skargę.
Sąd stwierdził, że w sprawie nie zachodzą wskazane wyżej okoliczności dotyczące niedopuszczalności cofnięcia skargi.
W tej sytuacji uznać należy, że skarga została skutecznie cofnięta, co stosownie do art. 60 w związku z art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a, obliguje tut. Sąd do umorzenia postępowania w niniejszej sprawie.