Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu Michał Kazek po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale III wniosku radcy prawnego A.B. o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w sprawie ze skargi C.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania prawa jazdy postanawia 1. przyznać radcy prawnemu A. B. z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wynagrodzenie w kwocie 147,60 zł (słownie: sto czterdzieści siedem 60/100), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 27,60 zł (słownie: dwadzieścia siedem 60/100), tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu; 2. odmówić przyznania radcy prawnemu A.B. kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ponad kwotę przyznaną w pkt 1. sentencji postanowienia.
W sprawie, postanowieniem z dnia 22 października 2013 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu przyznał C.D. prawo pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym również ustanowienie radcy prawnego.
Okręgowa Izba Radców Prawnych we Wrocławiu wyznaczyła stronie skarżącej pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego A.B.
Ustanowiony z urzędu radca prawny reprezentował skarżącego w postępowaniu sądowoadministracyjnym prowadzącym do wydania przez Sąd w dniu 15 stycznia 2014r. wyroku oddalającego skargę na wyżej oznaczoną decyzję. Postanowieniem zawartym w pkt. II. tego wyroku Sąd przyznał pełnomocnikowi skarżącego wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 240 zł, powiększoną o kwotę podatku VAT - 55,20 zł.
Wyznaczony z urzędu radca prawny sporządził i wniósł również skargę kasacyjną od wyżej wskazanego wyroku Sądu, którą Naczelny Sąd Administracyjny oddalił wyrokiem z dnia 18 grudnia 2015 r. (sygn. akt I OSK 888/14).
W treści skargi kasacyjnej wyznaczony z urzędu radca prawny zawarł wniosek o przyznanie od Skarbu Państwa kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu kasacyjnym według norm przepisanych w wysokości 360 zł (150% stawki minimalnej) oraz oświadczenie, że koszty te nie zostały uiszczone w całości.
W treści pisma procesowego z dnia 14 marca 2016 r. ustanowiony z urzędu radca prawny zawarł stwierdzenie o przyznaniu wnioskowanego wynagrodzenia w stawce maksymalnej z uwagi na nakład pracy pełnomocnika wynikający z obszerności problemów prawnych poruszonych w skardze kasacyjnej, istotności oraz złożoności przedstawionej argumentacji.
W sprawie zważono, co następuje.
Stosownie do brzmienia art. 250 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jednolity w Dz. U. z 2013 r. poz. 490 - dalej Rozporządzenie).
Zgodnie z § 15 pkt 1) i 2) Rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 i 4, oraz niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego.
Z kolei przepis § 14 ust. 2 pkt 2) lit. b Rozporządzenia stanowi, że za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.