Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Jerzy Strzebinczyk po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2015 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi L.P., na uchwałę Sejmiku Województwa D., z dnia [...]marca 2014 r., Nr [...], w przedmiocie udzielenia z budżetu Województwa D. w roku 2014 dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytkach, postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 6 grudnia 2014 r. skarżący wniósł skargę na uchwałę Sejmiku Województwa D., opisaną w osnowie niniejszego postanowienia.
Zarządzeniem z dnia 25 lutego wezwano organ i skarżącego do oświadczenia, w terminie 7 dni, czy skarżący złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zaskarżoną uchwałą, a jeżeli tak, to do przesłania tego wezwania. Dodatkowo wezwano organ do przesłania odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (jeżeli wezwanie złożono), wraz ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru tej odpowiedzi przez skarżącego.
W odpowiedzi na wezwanie, o którym mowa, skarżący oświadczył, że wystosował do Marszałka Województwa D.o pismo z dnia 13 czerwca 2014 r., które - jego zdaniem - spełnia kryteria wezwania do usunięcia naruszenia prawa, dołączając jednocześnie to pismo. W piśmie tym skarżący odnosi się do kwestii związanych z nieotrzymaniem przez niego dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku, pomimo wysokiej oceny wniosku przez Komisję Oceniającą, nie kwestionując przy tym w ogóle skarżonej obecnie uchwały i nie odnosząc się do jej zgodności z prawem.
Pełnomocnik organu oświadczył natomiast w odpowiedzi na wezwanie Sądu, że skarżący nie złożył wezwania do usunięcia naruszenia prawa zaskarżoną uchwałą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."), sąd odrzuca skargę, jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Stosownie zaś do art. 52 § 1 tej samej ustawy, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.). Według art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), każdy czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
W niniejszej sprawie - jak wynika z oświadczenia organu oraz z akt administracyjnych sprawy - skarżący wniósł skargę do Sądu bez uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Podkreślić przy tym trzeba - wbrew twierdzeniom skarżącego - iż jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie mogło być potraktowane jego pismo z dnia 13 czerwca 2014 r. W piśmie tym skarżący odnosi się bowiem wyłącznie do kwestii związanych z nieotrzymaniem przez niego dotacji na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane przy zabytku, pomimo wysokiej oceny wniosku przez Komisję Oceniającą. W piśmie tym, strona w ogóle nie zakwestionowała samej uchwały i nie odniosła się do zgodności tego aktu z prawem.
W konsekwencji, skoro skarżący nie złożył wezwania do usunięcia naruszenia prawa, skargę należało uznać za niedopuszczalną i jako taką odrzucić, na podstawie powołanego wcześniej art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.