Sprawa ze skargi na decyzję N U C w W w przedmiocie określenia kwoty długu celnego,
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Jerzy Strzebińczyk po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2009 r., na posiedzeniu niejawnym, sprawy ze skargi R W na decyzję N U C w W z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie określenia kwoty długu celnego, postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] N U C w W określił kwotę wynikającą z długu celnego podlegającą retrospektywnemu zaksięgowaniu (w wysokości [...] zł) z tytułu importu towaru zgłoszonego do procedury dopuszczenia do obrotu o numerze ewidencyjnym [...] z dnia [...].

Następnie, decyzją z tego samego dnia Nr [...] ten sam organ w W uchylił swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] Nr [...], w części dotyczącej kwoty należnego podatku od towarów i usług z tytułu importu towaru zgłoszonego do procedury dopuszczenia do obrotu według zgłoszenia celnego Nr [...] z dnia [...] i określił prawidłową kwotę podatku od towarów i usług, w wysokości [...] zł

Obie decyzje zawierały prawidłowe pouczenia o sposobie i terminie ich zaskarżenia do D I C we W. Orzeczenia te zostały skutecznie doręczone skarżącemu (zastępczo), w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej, w dniu [...] (k. 109 akt administracyjnych). Ponieważ skarżący nie wywiódł odwołań, oba rozstrzygnięcia mają charakter decyzji ostatecznych.

Pismem z dnia [...], skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, skarżący wniósł o "zwrot bezpodstawnie pobranych należności przez U C w W w sprawie [...] z dnia [...] dotyczącej importu samochodu ze S".

Zarządzeniem Przewodniczącego III Wydziału, z dnia [...], wezwano stronę skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez jej podpisanie oraz wskazanie numeru i daty zaskarżonego aktu (decyzji; postanowienia; innego aktu) lub zaskarżonej czynności.

Skarżący uzupełnił braki skargi, a w piśmie z dnia [...] wyjaśnił, że "skarga dotyczy zgłoszenia celnego nr [...] z dnia [...] zweryfikowanego decyzjami U C w W o numerach: [...] z dnia [...] oraz [...] z dnia [...]"

W wyniku kolejnego zarządzenia Przewodniczącego III Wydziału - stosownie do treści art. 57 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako "p.p.s.a." - rozdzielono skargi. Pod sygnaturą akt III SA/Wr 105/09 pozostawiono sprawę ze skargi na decyzję N U C we W z dnia [...], Nr [...] (w przedmiocie określenia kwoty długu celnego), zaś pod nową sygnaturę III SA/Wr 205/09 zadekretowano skargę na decyzję tego samego organu z dnia [...] Nr [...] (w przedmiocie określenia prawidłowej kwoty podatku od towarów i usług), o czym poinformowano strony postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna, z powodu braku wyczerpania przez skarżącego środka odwoławczego, służącego mu w postępowaniu administracyjnym (a więc jeszcze na etapie przedsądowym).

Wymóg wyczerpania przez stronę skarżącą środków zaskarżenia, służących jej w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, wynika wprost z treści art. 52 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Wskazać przy tym należy, że dopóki wniesiony przez stronę środek zaskarżenia nie zostanie rozpoznany i nie zapadnie rozstrzygnięcie kończące postępowanie zainicjowane jego wniesieniem, dopóty nie można mówić, że stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2006, s.150). Stosownie natomiast do art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., sąd odrzuca skargę jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

Z treści pisma skarżącego z dnia [...] wynika jednoznacznie, że wniesiona skarga dotyczy decyzji organu pierwszej instancji. Bezsporne jest również, iż pomimo zawartego tam pouczenia, skarżący nie skorzystał z możliwości podważenia tego orzeczenia w trybie odwoławczym. Skoro zatem strona nie wyczerpała przysługujących jej środków zaskarżenia i w ten sposób nie spełniła jednego z warunków niezbędnych do skutecznego wniesienia skargi, ta - jako przedwczesna - podlegała odrzuceniu, na podstawie powołanego już art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.

Strona 1/1