Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. M. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji określającej zobowiązanie w podatku od osób fizycznych za 1997 r. postanawia odrzucić skargę
Pismem 23 grudnia 2006 r. B. M. - Skarżąca w niniejszej sprawie, wniosła skargę na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z [...] listopada 2006 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r.
Przy piśmie z 20 marca 2009 r. skierowanym do Skarżącej przesłano odpis zarządzenia Przewodniczącej Wydziału z 19 marca 2009 r. o wezwaniu do uiszczenia - w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma - wpisu sądowego od skargi w wysokości 200 zł, pod rygorem odrzucenia skargi. Pismo zostało skierowane bezpośrednio do Skarżącej, a nie do pełnomocnika adwokata A. P., bowiem ze znajdującego się w aktach pełnomocnictwa wynika, że zostało ono udzielone tylko do reprezentowania Skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Z adnotacji na znajdującym się w aktach sprawy "Potwierdzeniu odbioru" wynika, że korespondencja została doręczona na adres Skarżącej 26 marca 2009 r., a przesyłkę odebrał dorosły domownik - babcia M.
W dokumentach księgowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie dotyczących opłat sądowych na 21 kwietnia 2009 r. nie stwierdzono wpływu kwoty z tytułu wpisu sądowego do sprawy o sygn. akt III SA/Wa 95/09, do którego uiszczenia Skarżąca została wezwana.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 230 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", od pism wszczynających postępowanie przed sądami administracyjnymi w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały; pismem takim jest między innymi skarga. Jeśli zatem należny wpis nie został uiszczony, wzywa się wnoszącego skargę do jego uiszczenia.
Należy zauważyć, że w rozpoznawanej sprawie wezwano do uiszczenia należnego wpisu w sposób prawidłowy. W zarządzeniu zawarto pouczenie o skutkach jego niewykonania, tj. wskazano na rygor w postaci odrzucenia skargi w przypadku nie uiszczenia wpisu w terminie. Powyższe wezwanie zostało skutecznie (zgodnie z art. 72 p.p.s.a.) doręczone Skarżącej w dniu 26 marca 2009 r. na wskazany przez nią adres.
Siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu upływał więc w dniu 2 kwietnia 2009 r.
Z zapisów w rejestrze sądowym wynika, że do 17 kwietnia 2009 r. wpisu nie uiszczono. Zostało to potwierdzone adnotacją sekretarza sądowego (k. 72 akt sądowych - na odwrocie).
Zgodnie z art. 220 § 3 P.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis. Sąd stwierdził, w sprawie niniejszej zaistniała przesłanka przewidziana w tym przepisie. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (58 § 3 P.p.s.a.).
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 3 w zw. z art. 220 § 3 P.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.