Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rodziny i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członków zarządu wraz ze spółką za zaległości spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2012 r., 2013 r., 2014 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Kurasz po rozpoznaniu w dniu 8 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. i A. K. na decyzję Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2020 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członków zarządu wraz ze spółką za zaległości spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2012 r., 2013 r., 2014 r. postanawia odrzucić skargę w stosunku do A. K..

Uzasadnienie

Skarżąca J. K. i A. K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na decyzję Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z [...] grudnia 2020 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członków zarządu wraz ze spółką za zaległości spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2012 r., 2013 r., 2014 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu w stosunku do Skarżącego A. K..

Stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej: "P.p.s.a.") sąd odrzuca skargę, jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne z innych przyczyn, niż wymienione w pkt 1 - 5a.

Zgodnie z art. 50 § 1 P.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Ponadto, przepis art. 50 § 2 P.p.s.a. stanowi, iż uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.

Treść art. 50 § 1 P.p.s.a. wskazuje, że o statusie strony w postępowaniu sądowym decyduje posiadanie interesu prawnego. Podstawę procesowej legitymacji strony musi stanowić przepis prawa materialnego wskazujący na własne uprawnienie lub obowiązek podmiotu, które podlegają skonkretyzowaniu w postępowaniu administracyjnym. Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się zatem w tym, iż podmiot ten działa bezpośrednio, we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku.

W niniejszej sprawie stroną postępowania zakończonego wydaniem zaskarżonej decyzji organu II instancji (jak i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji) była jedynie J. K.. To ona była adresatem decyzji Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z [...] grudnia 2020 r., którą utrzymano w mocy decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] marca 2020 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członków zarządu wraz ze spółką za zaległości spółki z tytułu wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2012 r., 2013 r., 2014 r.

W związku z tym, skoro adresatem zaskarżonego rozstrzygnięcia była J. K., to jako osoba posiadająca interes prawny w rozumieniu art. 50 § 1 P.p.s.a. jest ona uprawniona do wniesienia skargi na rozstrzygnięcie wydane przez organ odwoławczy w sprawie. Tymczasem skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniósł również A. K. we własnym imieniu. Jak wyjaśniono powyżej, nie przysługiwał jemu jednak własny, indywidualny interes prawny, nie był bowiem adresatem zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Skoro zatem A. K. nie posiada interesu prawnego w przedmiotowej sprawie, jako że nie był stroną postępowania wznowieniowego, to nie mógł skutecznie wnieść w tej sprawie skargi do sądu administracyjnego. Brak interesu prawnego powoduje bowiem niedopuszczalność skargi oraz skutkuje jej odrzuceniem na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.

W konsekwencji stwierdzić trzeba, że skarga A. K. jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu, stąd też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a., orzekł, jak w sentencji postanowienia

Strona 1/1