Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Marta Waksmundzka - Karasińska po rozpoznaniu w dniu 3 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E.M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.
E.M. (dalej zwana "Skarżącą"), wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] września 2017 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.
W piśmie z dnia 4 czerwca 2018 r. Skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, podnosząc, iż zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Podniosła, iż spór dotyczy prawa do skorzystania z ulgi "meldunkowej", pomimo niezłożenia przez nią w stosownym terminie oświadczenia w tym zakresie.
W uzasadnieniu wniosku wskazała, iż zwróciła się do organu podatkowego o umorzenie w całości zaległości podatkowej wynikającej z zaskarżonej decyzji. Ponadto podniosła argumenty przemawiające za brakiem zasadności odmowy zastosowania zwolnienia podatkowego, związanego z zamianą jednego lokalu mieszkalnego na dwa mniejsze. Podniosła, iż organ miał wiedzę, iż była zameldowana w zbywanym lokalu na pobyt stały od ponad 30 lat. Podkreśliła, iż do zbycia doszło w stanie prawnym, w którym nie obowiązywał wymóg składania ww. oświadczenia.
Wedle Skarżącej, za uwzględnieniem wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przemawia jej sytuacja rodzinna i majątkowa. Podniosła, iż jest osobą samotną i po śmierci córki samodzielnie sprawuje opiekę nad wnukiem. Zaznaczyła, iż prowadzone postępowanie egzekucyjne uniemożliwia jej godne życie. Uzyskuje dochód ze świadczenia emerytalnego w wysokości 1007, 83 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) - dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Zgodnie z kolei z art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Z analizy przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a. wynika, że przesłankami wstrzymania wykonania decyzji jest niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków.
Rozpoznając niniejszy wniosek należy przede wszystkim zwrócić uwagę, iż wymieniony w powyższym przepisie katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania danego rozstrzygnięcia jest zamknięty. Ustawodawca szczegółowo i rygorystycznie wyznaczył podstawy wstrzymania wykonania decyzji, uzależniając tę możliwość od wykazania istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niewykonywanie ostatecznych aktów administracyjnych jest bowiem stanem niepożądanym, zaś prawo wnoszenia skarg do sądu administracyjnego nie może zakłócać prawidłowego funkcjonowania procesu stosowania i realizowania norm prawa administracyjnego. Oznacza to zatem, iż o wstrzymaniu wykonania decyzji sąd może orzec tylko wtedy, jeżeli wykonanie tej decyzji rodzi niebezpieczeństwo spowodowania szkody (majątkowej, a także niemajątkowej), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego.