Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, , po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. S. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2010r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia podatku od spadków i darowizn postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
E. S. (dalej "Skarżący") wnioskiem zawartym w skardze na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] września 2010r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wniosek uzasadnił istotnymi uchybieniami zaskarżonej decyzji wskazanymi w zarzutach skargi. Zaznaczył, iż zachodzi niebezpieczeństwo nieodwracalnych skutków przez konieczność uregulowania podatku w wysokości 660.074zł. Powołał się na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 14 października 2008r. sygn. akt III SA/Wr 536/08 i podkreślił, iż natychmiastowe wykonanie decyzji mogłoby skutkować powstaniem znacznych strat finansowych, gdyż środki finansowe pozyskane ze sprzedaży nieruchomości zostały spożytkowane na długofalowe inwestycje w związku z powadzoną działalnością sadowniczą - powiększenie areału gospodarstwa i sadu, budowa i wyposażenie przechowalni owoców, zakup maszyn i urządzeń oraz linii sortującej. Nie wstrzymanie wykonalności skarżonej decyzji spowoduje konieczność sprzedaży nieruchomości wykorzystywanej do celów gospodarczych, co może mieć nieodwracalne skutki w sytuacji majątkowej Skarżącego. Działalność gospodarcza w zakresie międzynarodowego transportu drogowego generuje stratę, która pokrywana jest na bieżąco ze środków własnych Skarżącego - przede wszystkim uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości spółce R. Sp. z o.o. Wstrzymanie wykonania decyzji nie narusza ponadto interesu publicznego, a nawet pozostaje w jego interesie. W przypadku wykonania decyzji Skarb Państwa zobligowany byłby do zwrotu należności z odsetkami, które w niniejszym postępowaniu wyniosłyby w skali rocznej ponad 66.000 zł. Skarżący podniósł ponadto, że w sprawie nie zachodzą przesłanki negatywne, określone w art. 61 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uniemożliwiające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; powoływanej dalej jako "P.p.s.a.") Sąd może na wniosek strony wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Z tak sformułowanego przepisu wynika, iż warunkiem wstrzymania wykonania decyzji jest stwierdzenie przez Sąd, że strona w sposób wyczerpujący i przekonywający wykazała istnienie okoliczności przemawiających za obawą wyrządzenia znacznej szkody bądź spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Wykazanie przesłanek uzasadniających pozytywne rozpatrzenie wniosku spoczywa zatem na stronie (por. postanowienia NSA z 25 maja 2004r. sygn. akt FZ 65/04, niepubl. oraz z 24 maja 2004r. sygn. akt FZ 85/04, niepubl.). Innymi słowy z art. 61 § 3 P.p.s.a. wynikają dwa rodzaje obowiązków. Wnioskodawca obciążony jest ciężarem uprawdopodobnienia przesłanek w nim określonych, a Sąd dokonuje wszechstronnej i rzetelnej oceny wskazanych we wniosku okoliczności, z uwzględnieniem zasad logicznego rozumowania, doświadczenia życiowego, dostępnej wiedzy oraz innych elementów, które pozwalają domniemywać, że wskazane okoliczności mieszczą się w hipotezie art. 61 § 3 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z 15 grudnia 2005r. sygn. akt I FZ 633/05, niepubl.).