Wniosek w przedmiocie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości w podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie Sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. K. o wyłączenie składu orzekającego w osobach: Sędziego WSA Marty Waksmundzkiej - Karasińskiej Sędziego WSA Barbary Kołodziejczak - Osetek Sędziego WSA Beaty Sobochy w sprawie ze skargi E. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie zaliczenia wpłaty z dnia 9 lipca 2013 r. na poczet zaległości w podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia: - oddalić wniosek -

Uzasadnienie strona 1/2

Pełnomocnik Skarżącej pismem z dnia 5 lutego 2015 r. złożył wniosek o wyłączenie od orzekania składu Sądu orzekającego w sprawie. W opinii strony Skarżącej, najpierw należy rozpatrzyć sprawę w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego, tj. sprawę o sygnaturze akt III SA/Wa 2922/13, a następnie orzec w sprawie zaliczenia wpłaty na poczet zaległości w podatku od czynności cywilnoprawnych. W uzasadnieniu podniesiono również, iż sprawę należy rozpatrzyć pod kątem niesłusznego zarzucenia Skarżącej nieuczciwości, przejawiającą się uznaniem, że zaległości podatkowe są już faktem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek pełnomocnika Skarżącej o wyłączenie składu orzekającego w niniejszej sprawie nie może zostać uwzględniony.

Instytucja wyłączenia sędziego zarówno z mocy prawa, jak i na wniosek strony jest istotną gwarancją procesową, która ma zapewnić rozpoznanie sprawy przez Sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych wcześniej związków z rozpoznawaną sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego, we wszystkich procedurach sądowych sprowadza się do eliminowania przyczyn, które mogą skutkować wątpliwościami, co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznaniu określonej sprawy.

Zgodnie z art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej: "P.p.s.a.", sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:

1) w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki;

2) swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;

3) osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli;

4) w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron;

5) w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą;

6) w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator;

6a) dotyczących skargi na decyzję albo postanowienie, jeżeli w prowadzonym wcześniej postępowaniu w sprawie brał udział w wydaniu wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie;

7) w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.

Przepis art. 19 P.p.s.a. zaś zakreśla tzw. względne przesłanki wyłączenia. Wskazuje mianowicie, że niezależnie od przyczyn wyłączenia wymienionych w art. 18 P.p.s.a., sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość, co do jego bezstronności w danej sprawie. Przepis art. 19 P.p.s.a., podobnie jak inne przepisy dotyczące wyłączenia sędziego, stanowi gwarancję procesową bezstronności sędziego i nie powinien być wykorzystywany do innych celów. Dlatego też stosowanie wykładni rozszerzającej przepisów tylko dla usunięcia pozorów braku bezstronności powinno być ostrożne, wyważone i racjonalne. Oznacza to, że o wniosku o wyłączenie sędziego można mówić wówczas, gdy odnosi się on do określonych sędziów i oparty jest na podstawach wskazujących na istnienie takich okoliczności, które wymagają oceny, czy wątpliwości co do bezstronności sędziego są uzasadnione.

Strona 1/2