Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek oraz rozłożenia na raty zapłaty zaległości z tytułu obowiązkowych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacyjny Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2007 r. i 2008 r.
Sentencja

Dnia 12 kwietnia 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Ewa Radziszewska - Krupa, , po rozpoznaniu w dniu 12 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi R. H. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek oraz rozłożenia na raty zapłaty zaległości z tytułu obowiązkowych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacyjny Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2007 r. i 2008 r. postanawia umorzyć postępowanie sądowe

Uzasadnienie

Skarżący - R. H. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z [...] sierpnia 2012 r. w przedmiocie odmowy umorzenia odsetek oraz rozłożenia na raty zapłaty zaległości z tytułu obowiązkowych wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacyjny Osób Niepełnosprawnych za poszczególne miesiące 2007 i 2008 r.

Z nadesłanego do Sądu, przy piśmie z 4 lutego 2013 r., odpisu skróconego aktu zgonu Skarżącego (karta nr 21 akt sądowych) wynika, iż Skarżący zmarł [...] stycznia 2013 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:

Postępowanie sądowe należało umorzyć.

Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm., zwana dalej "P.p.s.a.") Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem zaskarżenia jest decyzja odmawiająca udzielenia ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego. Zachodzi zatem przesłanka wskazana w ww. art. 161 § 1 pkt 2 P.p.s.a. W orzecznictwie i piśmiennictwie przyjmuje się, że w takiej sytuacji umarza się postępowanie, gdyż jedna z przesłanek, wystąpienie której bada się w postępowaniu o przyznanie tej ulgi podatkowej (ważny interes podatnika) odnosi się wyłącznie do osoby wnioskodawcy (por. M. Niezgódka-Medek [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, 4 wydanie, Wolters Kluwer business, Warszawa 2011, s. 367; postanowienie WSA w Warszawie z 23 października 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2808/12, postanowienie WSA w Olsztynie z 20 kwietnia 2011 r. sygn. akt I SA/Ol 302/11, postanowienie WSA we Wrocławiu z 17 sierpnia 2010 r. sygn. akt III SA/Wr 3/10).

Wskazać należy, iż art. 161 § 1 pkt 2 P.p.s.a. ustanawia trwałą przeszkodę procesową skutkującą zakończeniem postępowania sądowego. Skoro w sprawie przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego Skarżącego, a udziału w sprawie nie zgłosiła żadna osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania, to postępowanie sądowe podlega umorzeniu, stosownie do art. 161 § 1 pkt 2 P.p.s.a. Zgodnie z art. 161 § 2 P.p.s.a. sąd może orzec o umorzeniu postępowania na posiedzeniu niejawnym. W tym stanie rzeczy Sąd, działając na mocy ww. przepisów postanowił, jak w sentencji.

Strona 1/1