Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Kamińska, po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. T. na decyzję Starosty Powiatowego z [...] grudnia 2005 r. Nr [...] z dnia [...] października 2004 r. w przedmiocie opłaty za wydanie karty pojazdu p o s t a n a w i a odrzucić skargę,
Pismem z 5 grudnia 2005 r. M. T. złożył - do Starosty S. "wniosek o stwierdzenie zawyżonej opłaty za kartę pojazdu", które zostało rozpoznane - przez "Starostwo Powiatowe w S." - pismem z 12 grudnia 2005 r. jako wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) - dalej jako u.p.p.s.a..
Pismem z 19 grudnia 2005 r. M. T. złożył do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie "skargę na odmowę zwrotu zawyżonej opłaty za kartę pojazdu i odmowę wydania decyzji przez Starostwo Powiatowe w S".
Po rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu niejawnym Sąd stwierdził, co następuje:
W stosunku do skarżącego zostały wydane dwie decyzje na skutek wniosku z 8 października 2004 r. o rejestrację pojazdu: o czasowej rejestracji (decyzja z [...] października 2004 r. Nr[...]) oraz o rejestracji pojazdu (decyzja z [...] listopada 2004 r. Nr[...]). Warunkiem wydania każdej z tych decyzji był, wynikający z art. 72 ustawy z 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym -Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 - obowiązek posiadania karty pojazdu ( w tym wypadku Nr[...]), za wydanie której skarżący był zobowiązany do zapłaty kwoty, której zwrotu domaga się (art. 77 ust. 3 cytowanej ustawy i § 1 - § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. z 2003 r. Nr 137, poz. 1310). W dniu 8 października 2005 r. (w dniu wydania decyzji o czasowej rejestracji) skarżący zapłacił kwotę 500,- zł za kartę pojazdu, podobnie jak zapoznał się z treścią decyzji, co poświadczył własnoręcznym podpisem. Za datę powzięcia wiadomości o czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącej uprawnień lub obowiązków skarżącego należy - wobec tego - przyjąć 8 października 2005 r.
Wniosek o zwrot zawyżonej opłaty za wydanie karty pojazdu skarżący wniósł 5 grudnia 2005 r., natomiast z przywołanego artykułu 52 § 3 u.p.p.s.a. wynika, ze powinien w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności, czyli od 8 października 2005 r., wezwać organ do usunięcia naruszenia prawa. Nie zmienia to jednak tego, że z żadnego dokumentu złożonego przez skarżącego nie wynika jego zamiar wniesienia środka prawnego przewidzianego w art. 52 § 3 u.p.p.s.a., zatem kwalifikacja sprawy dokonana przez Starostwo w piśmie z 12 grudnia 2005 r., która wynika z pouczenia o środkach zaskarżenia, była wadliwa i zamykała skarżącemu - w rzeczywistości - drogę do Sądu.
Zdaniem Sądu wniosek skarżącego z 5 grudnia 2005 r. powinien być załatwiony w drodze decyzji, od której przysługuje odwołanie, ponieważ brak niektórych składników decyzji w powziętym rozstrzygnięciu, choćby z tego względu, że w wypadkach spornych należy przyjąć domniemanie działania w formie decyzji, m.in. z tego względu, ze zwiększa sferę ochrony prawnej przyznanej obywatelom (por. wyrok SN z 28 listopada 1990 r. III ARN 30/90). Pismo Starostwa Powiatowego z 12 grudnia 2005 r. ze względu na to, że posiada oznaczenie organu, adresata, rozstrzygnięcie o istocie sprawy oraz podpis osoby reprezentującej organ należy zakwalifikować, mimo braku wyraźnego nazwania tego pisma przez organ, jako decyzję (por. wyrok NSA z 20 lipca 1981 r. SA 1163/81, wyrok z 22 września 1981 r. SA 791/81, z 16 lipca 1982 SA/Wr 220/82, z 8 lutego 1983 r. SA/Wr 559/82).