Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej zmiany interpretacji indywidualnej w sprawie ze skargi A. D. na zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z dnia 16 marca 2016 r. nr DD9.8220.2.21.2016.KCT w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu -
A. D. (dalej skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na zmianę interpretacji indywidualnej Ministra Finansów z 16 marca 2016 r.
Następnie w piśmie z 4 stycznia 2017 r. wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej zmiany interpretacji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Należało odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu.
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej zwana: P.p.s.a.), wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Zgodnie z kolei z art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek strony skarżącej wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
Jednakże przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a., mogą być jedynie takie akty i czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy natomiast rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2008, s. 216). Problem wykonania aktu administracyjnego dotyczy zatem aktów zobowiązujących, ustalających dla ich adresatów nakazy powinnego zachowania lub zakazy określonego zachowania, aktów, na podstawie których określony podmiot uzyskuje równocześnie uprawnienie i mocą którego zostają na niego nałożone obowiązki, oraz aktów, na podstawie których jeden podmiot jest do czegoś zobowiązany, a drugi wyłącznie uprawniony.
Zatem dla rozpoznania wniosku o wstrzymanie wykonania w trybie art. 61 § 3 P.p.s.a. istotne jest przede wszystkim to czy akt objęty wnioskiem podlega wykonaniu. W rozpoznawanej sprawie, skarżący domaga się wstrzymania wykonania zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dlatego stwierdzić należy, że wspomniany akt, ze względu na jego charakter, nie podlega wykonaniu.
Jak stanowi bowiem art. 14c zdanie 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 701 ze zm.), zwanej dalej: "O.p.", interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.
Zmiana interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie na równi z interpretacją indywidualną jest rodzajem aktu prawnego nienoszącego znamion wykonalności, nie ma więc możliwości wstrzymania jej wykonania. Wynika to z samej istoty tego rozstrzygnięcia, któremu nie można nadać rygoru natychmiastowej wykonalności.
W konsekwencji, wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zmiany interpretacji indywidualnej, nie może zostać uwzględniony.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 61 § 3 oraz § 5 P.p.s.a., postanowił, jak w sentencji.