Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Anna Zaorska po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. Sp. z o.o. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2013 r. postanawia - odmówić przyznania prawa pomocy -
W załączeniu do skargi skarżąca - M. Sp. z o.o. wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądów. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że od czerwca 2015 r. faktycznie nie prowadzi działalności gospodarczej. Aktualnie został zgłoszony wniosek o zawieszenie działalności. Z uwagi na strukturę działalności, spółka nie zgromadziła i nie mogła zgromadzić rezerw na potrzeby zabezpieczania maksymalnych możliwych kosztów postępowania.
Z oświadczeń spółki wynika, że wysokość jej kapitału zakładowego wynosi [...] zł. Spółka nie posiada środków trwałych, w tym nieruchomości, ani praw do nieruchomości, zobowiązań i należności. Nie posiada również rachunków bankowych. Zysk spółki za ostatni rok obrotowy (2014) wyniósł 46.441,83 zł.
Do wniosku załączono zeznania podatkowe za 2013 i 2014 r., bilans za 2013 r., wniosek o zawieszenie działalności, oświadczenie o zamknięciu rachunków bankowych z dniem 11 czerwca 2015 r., oświadczenie o niezatrudnianiu pracowników, deklaracje VAT-7 za IV i V 2016 r.
Z uwagi na fakt, że oświadczenia zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy, złożonym na urzędowym formularzu PPPr, okazały się niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych skarżącej, na podstawie art. 255 w zw. z art. 252 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej - "P.p.s.a."), wezwano skarżącą do: nadesłania zeznań podatkowych oraz sprawozdania finansowego spółki (bilans, rachunek zysków strat, informacja dodatkowa) za 2015 r., nadesłania wydruku (kopii) z podatkowej księgi przychodów rozchodów oraz deklaracji VAT-7 za okres od stycznia do końca marca 2016 r., nadesłania wyciągów ze wszystkich rachunków bankowych spółki za ostatnie 6 miesięcy, nawet jeśli brak na nich środków finansowych, wskazania źródeł finansowania ustanowionego w sprawie pełnomocnika, wyjaśnienia, czy zarząd /wspólnicy spółki mogą partycypować w kosztach postępowania (w drodze np. dopłat do spółki), poprzez uiszczenie całości lub części (w jakiej wysokości) wpisu sądowego.
W odpowiedzi pełnomocnik skarżącej wniósł o przedłużenie terminu do nadesłania żądanych dokumentów. Wyjaśnił jednocześnie, że został opłacony zaliczkowo w wysokości 500 zł przez prezesa zarządu spółki. Z kolei z uwagi na wysokości wpisu - 100.000 zł nie ma możliwości jego pokrycia w drodze jakiejkolwiek formy finansowania przez wspólników. Do pisma załączono kopie wyciągów z rachunków bankowych z 2014 r.,
Zarządzeniem z 10 maja 2016 r. przedłużono termin sądowy do złożenia dokumentów do 16 maja 2016 r.
W wykonaniu zarządzenia z 22 kwietnia 2016 r. spółka nadesłała: wyciągi z rachunków bankowych, zestawienie obrotów i sald analitycznych za 2015 r., deklaracje VAT-7, rejestr sprzedaży i zakupów VAT z 2014 r., fakturę zaliczkową za usługi prawne.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 199 P.p.s.a. strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wielokrotnie podkreślano, że udzielenie stronie prawa pomocy jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa i powinno mieć miejsce tylko w sytuacjach, w których zdobycie środków na koszty postępowania jest rzeczywiście niemożliwe. Opłaty sądowe należy zaliczyć do danin publicznych, a zatem zwolnienie z tego rodzaju opłat stanowi odstępstwo od konstytucyjnego obowiązku ich powszechnego i równego ponoszenia, co wynika z art. 84 Konstytucji. Dlatego też zastosowanie tego wyjątku odnosi się do szczególnych sytuacji, gdy istnieją uzasadnione powody do przerzucenia ciężaru tych wydatków na współobywateli. Z tych bowiem środków pochodzą dochody budżetu państwa, z których pokrywa się koszty postępowania w razie zwolnienia strony z obowiązku ich ponoszenia. Strona występująca na drogę postępowania sądowego powinna więc mieć świadomość obowiązku ponoszenia tych kosztów i wnosząc o zwolnienie z tego obowiązku uprawdopodobnić w sposób wiarygodny i rzetelny, że zachodzą przesłanki do uwzględnienia wniosku (zob. postanowienie NSA z 26 lutego 2013 r., I FZ 27/13).