Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Kwiecińska po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...) nr (...) w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej ustalenia opłaty adiacenckiej i umorzenia postępowania w sprawie postanawia: umorzyć postępowanie. /-/M. Kwiecińska WSA/post.1-sentencja postanowienia
Decyzją z dnia (...) nr (...) Wójt Gminy ustalił opłatę adiacencką dla M. i H. W. w wysokości (...) zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w D. przy ul. R., działka nr (...), wskutek stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do gminnej sieci kanalizacyjnej.
Strona, pismem z dnia (...), odwołała się od wydanej decyzji. W uzasadnieniu podniesiono, iż uchwała nr (...) Rady Gminy z dnia (...) w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej nie ma waloru aktu prawa miejscowego, albowiem nie została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa. Wskazano również, że realizacja inwestycji nie nastąpiła wyłącznie ze środków własnych gminy. Ponadto wątpliwości strony wzbudziła wycena nieruchomości przez rzeczoznawcę.
Decyzją z dnia (...) nr (...) Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło zaskarżoną decyzję i umorzyło postępowanie przed organem I instancji. Uzasadniając swoje stanowisko, organ II instancji uznał, iż trzyletni termin do wydania decyzji ustalającej opłatę adiacencką (na podstawie art. 145 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami - tekst jedn.: Dz. U. 2004, Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.) minął w czasie otwartym do wniesienia odwołania. O zachowaniu przedmiotowego terminu decyduje bowiem data wydania decyzji ostatecznej w sprawie.
Na decyzję organu II instancji Prokurator Rejonowy złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jej uchylenie. Zaskarżonej decyzji zarzucił obrazę przepisów postępowania, w szczególności art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. 2000, Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.) poprzez błędne jego zastosowanie.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Pismem z dnia (...) sygn. (...) Prokurator Okręgowy cofnął skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie opłaty adiacenckiej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W świetle treści przepisu art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002, Nr 153, poz. 1270, z późn. zm., dalej jako p.p.s.a.) cofnięcie skargi wiąże sąd. Cofnięcie skargi należy jednak uznać za niedopuszczalne, jeśli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Wobec okoliczności, iż w rozpoznawanej sprawie nie zachodzą przesłanki pozwalające na uznanie cofnięcia skargi za niedopuszczalne, Sąd, na podstawie art. 60 w zw. z art. 161 § 1 pkt 1) p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.
/-/M. Kwiecińska