Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś po rozpoznaniu w dniu 28 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. C., D. C., L. M., B. M. W., H. A. C. - następców prawnych R. C. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia [...], nr [...] w przedmiocie wymiaru cła postanawia umorzyć postępowanie. /-/ B. Koś
Po wniesieniu skargi skarżący R. C. zmarł. W związku z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny OZ. w Poznaniu postanowieniem z dnia 16 grudnia 1999 r. (sygn. akt I SA/Po 804/98) zawiesił postępowanie na podstawie art. 97 § 1 pkt 1 kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 z późn. zm.).
Postanowieniem z dnia 9 lipca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu podjął z urzędu zawieszone postępowanie na podstawie art. 128 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wobec ustania przyczyny zawieszenia, tj. z uwagi na ujawnienie spadkobierców skarżącego.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 2 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania w razie śmierci strony, jeżeli przedmiot postępowania odnosi się wyłącznie do praw i obowiązków ściśle związanych z osobą zmarłego, chyba że udział w sprawie zgłasza osoba, której interesu prawnego dotyczy wynik tego postępowania.
Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja Prezesa Głównego Urzędu Ceł, w której R. C. został uznany za dłużnika obok B. W. (która nie zaskarżyła decyzji), wydana została w przedmiocie wymiaru cła powstałego w związku z wprowadzeniem na polski obszar celny samochodu osobowego marki [...] w stanie niezmontowanym (rozmontowanym) na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne (Dz. U. z 1994 r. Nr 71, poz. 312 z późn. zm.).
Z chwilą śmierci tego dłużnika, będącego osobą fizyczną ustała jego zdolność prawna, a tym samym wygasły jego prawa i obowiązki mające charakter osobisty i niezbywalny. Dług celny ciążący na osobie fizycznej jest ściśle związany z osobą dłużnika bowiem żaden przepis materialnego prawa celnego nie przewidywał możliwości przenoszenia długu celnego osoby fizycznej w drodze cesji lub sukcesji na osoby trzecie.
Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego dziedziczeniu podlegają prawa i obowiązki wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, mające charakter cywilnoprawny. W skład spadku nie wchodzą prawa i obowiązki majątkowe wynikające z innych stosunków prawnych niż cywilnoprawne, tj. stosunków karnoprawnych, administracyjnoprawnych, finansowoprawnych, itd. (Marek Sychowicz w: Kodeks cywilny. Praktyczny komentarz z orzecznictwem, teza 4 do art. 922, strona 779 i nast.). W związku z tym nie należą do spadku, a więc nie są obowiązkami dziedzicznymi zobowiązania do uiszczenia należności celnych. Skoro zatem dłużnik R. C. zmarł w trakcie postępowania sądowoadministracyjnego, a w jego miejsce nie mogą wstąpić spadkobiercy, postępowanie wszczęte z jego skargi podlega umorzeniu zgodnie z art. 161 § 1 pkt 2 p.p.s.a. i dlatego postanowiono jak na wstępie.
/-/B. Koś