Wniosek w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym;
Sentencja

Dnia 17 kwietnia 2013 roku Sebastian Michalski - referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Poznaniu po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2013 roku wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym na posiedzeniu niejawnym w sprawie ze skargi B. H. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] grudnia 2012 roku nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym; postanawia zwolnić Skarżącą od obowiązku uiszczenia wpisu od skargi, oddalając wniosek w pozostałym zakresie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej
Uzasadnienie

Skarżąca B. H., w prawem przewidzianej formie, wniosła o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym całkowite zwolnienie od kosztów sądowych. Wartość przedmiotu zaskarżenia określiła na kwotę 7.559 zł. Wpis stosunkowy od skargi w niniejszej sprawie wyniesie więc około 300 zł.

Zgodnie ze złożonym oświadczeniem majątkowym, Wnioskodawczyni prowadzi wspólne gospodarstwo z synem, córką i wnukiem.

Skarżąca jest zatrudniona na ¼ etatu i podejmuje prace dorywcze (dochód miesięczny brutto określiła 1.600 zł). Do oświadczenia majątkowego załączono PIT-11, który dokumentuje roczne przychody Skarżącej z jednego źródła przychodu na kwotę 4.500 zł (wynagrodzenie za pracę za 2012 rok). Syn skarżącej czerpie dochody z prac dorywczych i jest zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku (zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy z dnia 4 grudnia 2012 roku). Dochód został określony na kwotę około 500 zł brutto miesięcznie. Według oświadczenia, córka skarżącej zajmuje się wychowaniem syna.

Wnioskodawczyni podniosła, że przeciwko niej toczy się egzekucja należności podatkowych na kwotę 22.150 zł i z tego tytuł dokonuje dobrowolnych wpłat w wysokości od około 200 do około 300 zł miesięcznie. W postępowaniu dokonano zajęcia samochodu osobowego należącego do Skarżącej (fiat Brava z 1995 roku). Jako załącznik do wniosku o przyznanie prawa pomocy, Skarżąca wskazała również kserokopię zajęcia nieruchomości, lecz nie przekazała tego dokumentu wraz z wnioskiem.

Zgodnie z art. 246 §1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012, poz. 270 - dalej p.p.s.a.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Skarżąca nie wykonała skierowanego do niej wezwania w zakresie uzupełnienia oświadczenia majątkowego.

W konsekwencji nieznane pozostają koszty utrzymania koniecznego rodziny, czy też koszty utrzymania jedynie Wnioskodawczyni. Nieznane pozostają koszty utrzymania mieszkania oraz tytułu prawny do zamieszkałego przez Skarżącą lokalu. Nie ujawniono źródeł przychodów córki. Wątpliwości budzi oświadczenie o braku nieruchomości, skoro załącznik powołany do wniosku o prawo pomocy sugeruje, że przeciwko Skarżącej prowadzona jest egzekucja z nieruchomości. Wnioskodawczyni nie złożyła oświadczenia o posiadanych rachunkach bankowych i nie przekazała wyciągów z tych rachunków.

Z powyższych względów uznać należało, że oświadczenie majątkowe Wnioskodawczyni jest niepełne i nie może prowadzić do zwolnienia od kosztów sądowych w całości (uwzględnienia wniosku w całości).

Skarżąca nie określiła możliwości zarobkowych syna, gdyż nie wykazała wysokości jego dochodów za lata 2010-2012. Natomiast syn wnioskodawczyni uzyskuje stałe dochody, chociaż z prac dorywczych (aktualnie 500 zł miesięcznie). Skarżąca nie wykazała możliwości zarobkowych (ewentualnych przychodów) córki. Skarżąca nie wykazała zatem, że dorosła córka pozostaje na jej utrzymaniu. Nie wiadomo jakimi środkami pieniężnymi faktycznie dysponuje rodzina Wnioskodawczyni, albowiem nie zostało złożone oświadczenia o posiadanych rachunkach bankowych oraz nie zostały wykazane, ani koszty utrzymania rodziny, ani koszty utrzymania jedynie Wnioskodawczyni. Nie ma zatem podstaw do przyjęcia ustalenia, że koszty koniecznego utrzymania w całości wyczerpują osiągane dochody.

Niemniej, przyjmując za podstawę rozstrzygnięcia zasady doświadczenia życiowego w zakresie kosztów utrzymania koniecznych dla jednej osoby pozostającej w gospodarstwie domowym z innymi członkami rodziny oraz wysokość dochodu jedynie Skarżącej, wniosek należało uznać za usprawiedliwiony w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi. Zaznaczyć należy przy tym, że w Wydziale III tutejszego Sądu toczą się trzy postępowania, w których łączna kwota wpisu od skarg wywiedzionych przez Wnioskodawczynię wynosi około 570 zł. Jednoczesne uiszczenie kosztów sądowych w takiej wysokości, przy deklarowanym dochodzie 1.600 zł brutto miesięcznie, mogłoby prowadzić do ograniczenia prawa do sądu ponad funkcje przypisane kosztom sądowym.

Z powyższych względów, na podstawie art. 246 §1 pkt 2, art. 255 oraz art. 258 §1 i §2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6111 Podatek akcyzowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Celnej