Dnia 16 marca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Szymon Widłak po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2011 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi x na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [..] r., nr [..] w przedmiocie pozostawienia bez rozpoznania odwołania od postanowienia umarzającego postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia : odrzucić skargę
Pismem z dnia 24 stycznia 2011 r. x złożyła skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej [...] pozostawienia bez rozpoznania odwołania od postanowienia umarzającego postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych.
Wnosząca we własnym imieniu skargę nie była stroną postępowania administracyjnego zakończonego powołanym postanowieniem.
Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny. Wynika z tego przepisu, że postępowanie przed sądem administracyjnym może być wszczęte jedynie na żądanie pochodzące od legitymowanego podmiotu. Legitymacja do wniesienia skargi jest związana z posiadaniem interesu prawnego. Kryterium interesu prawnego, na którym oparta jest legitymacja, ma zatem charakter materialnoprawny i wymaga stwierdzenia związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków wnoszącego skargę a zaskarżonym aktem. Interes prawny istnieje wtedy, kiedy można wskazać przepis prawa materialnego, z którego można wywieść dla danego podmiotu określone prawa i obowiązki.
Osobą uprawnioną do zaskarżenia postanowienia był Y.
Wobec powyższego Sąd postanowił jak w sentencji na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w związku z art. 50 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.