Dnia 22 lutego 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2011 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi JK na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych postanawia odrzucić skargę
Zaskarżona decyzja Dyrektora Izby Skarbowej [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych wraz z prawidłowym pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego została doręczona stronie skarżącej dnia 30 listopada 2010 r. (k. 68 akt admin.). Przewidywany ustawą termin do wniesienia skargi upłynął zatem dnia 30 grudnia 2010 r., tj. trzydziestego dnia od dnia doręczenia stronie skarżącej decyzji - art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.), podczas, gdy skarga została złożona w dniu 7 stycznia 2011 r. (k. 8 akt sądowych), a więc po terminie.
Z woli ustawodawcy skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (o czym skarżąca została właściwie pouczona), organ zaś, za pośrednictwem którego skargę wniesiono, ma obowiązek przekazać ją sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia, co reguluje przepis art. 54 § 1 i 2 wskazanej ustawy.
Skoro zatem skarga nie została złożona w terminie i brak jest wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia, należało orzec na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a. jak w sentencji postanowienia.