Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja, Asesor WSA Małgorzata Fita (spr.), Protokolant Marcin Małek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10grudnia 2004 r. sprawy ze skargi M. S., R. G. prowadzących Agencję Celną E. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] sierpnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie : uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe, ustalenie wartości celnej towaru oraz określenie wysokości podatku od towarów i usług p o s t a n a w i a skargę odrzucić.
Decyzją z dnia [...], Nr [...] wydaną przez Dyrektora Izby Celnej po rozpatrzeniu odwołania "[...]" - sp. z o.o. w J. od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] maja 2004 r. Nr [...] uznającej zgłoszenie celne uzupełniające Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2003 r. za nieprawidłowe, uchylono zaskarżoną decyzję w części sentencji wzywającej do uiszczenia odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej (9.425,00 zł) samodzielnie wyliczonych przez podatnika, od dnia 13.08.2003 r. do dnia zapłaty podatku i orzeczono o zmianie w treści sentencji z "wezwać do uiszczenia ... odsetek za zwłokę naliczonych samodzielnie przez podatnika od kwoty zaległości podatkowej wynoszącej 9.425,00 zł od dnia powstania długu celnego tj. od dnia 13.08.2003 r. do dnia zapłaty podatku..." na "wezwać do uiszczenia ... odsetek za zwłokę naliczonych samodzielnie przez podatnika od kwoty zaległości podatkowej 9.425,00 zł, od dnia 28 maja 2004 r. do dnia zapłaty podatku...", zaś w pozostałej części utrzymano decyzję organu I instancji w mocy.
Na powyższą decyzję organu odwoławczego skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie złożyli M. S. i R. G. prowadzący Agencję Celną [...] w L. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej oraz zarzucając jej naruszenie art. 120, art. 121, art. 122, art. 187 ustawy Ordynacja podatkowa, 23 § 1, 7, 9, art. 29 § 1, art. 65 § 7, art. 83 § 1 i 2, art. 27718, 85 § 1 w zw. z art. 80 § 5, art. 230 § 1 Kodeksu celnego oraz art. 71 § 4 Kodeksu celnego w zw. z art. 267 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, które to naruszenie przepisów zarówno prawa materialnego jak i procesowego miały wpływ na wynik sprawy.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując w całości argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Zgodnie z art. 50 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi.
Biorąc pod uwagę cytowany przepis uznać należy, że legitymowanymi do wniesienia skargi są dwie kategorie podmiotów. Pierwszą z nich będą podmioty, którym to uprawnienie przysługuje w celu ochrony ich interesu prawnego (i do tej grupy niewątpliwie należy zaliczyć stronę postępowania, do której decyzja została adresowana), drugiej grupie podmiotów przyznano prawo wniesienia skargi w cudzej sprawie ze względu na pełnioną przez nich funkcję oraz ochronę porządku prawnego.
Oceniając możliwość złożenia skargi przez stronę w kontekście naruszenia jej interesu prawnego, trzeba zwrócić uwagę na fakt, iż interes ten należy rozumieć jako przyznanie jednostce prawa konkretnych korzyści, które można realizować w postępowaniu administracyjnym na mocy określonych przepisów prawa materialnego oraz, że musi być on indywidualny, konkretny, aktualny i sprawdzalny obiektywnie.