Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie - Anna Puton - Mazurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2007r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Wojewody z dnia [...] sierpnia 2007r. Nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej statusu osoby bezrobotnej postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy
Strona skarżąca w skardze z dnia z dnia 17 września 2007r., zawarła jednocześnie wniosek o przyznanie "Radcy Prawnego z Urzędu". Powyższy wiosek został potraktowany jako wniosek o przyznanie prawa pomocy, w związku z czym do strony skierowano wezwanie z dnia 24 października 2007r. do wypełnienia urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy przeznaczonego dla osoby fizycznej. W zakreślonym dla tej czynności procesowej terminie strona skarżąca złożyła wypełniony urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy domagając się ustanowienia radcy prawnego.
W uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy strona podniosła, że od 2003r. jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, wobec czego nie posiada środków na opłacenie wynagrodzenia radcy prawnego. Ponadto strona wskazała na swoją nieznajomość prawa, bowiem terminy prawnicze takie jak: " decyzja, uchylenie decyzji, kasacja, (...) " są dla niej niezrozumiałe.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy stwierdził, co następuje:
Zgodnie z art. 262 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadach prawa pomocy, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Strona skarżąca wniosła skargę na decyzję Wojewody w przedmiocie uchylenia decyzji dotyczącej statusu osoby bezrobotnej. Strona korzysta zatem w tej sprawie ze zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie ustawy, stosownie bowiem do art. 239 pkt 1 lit. b) ustawy p.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych. W związku z powyższym, do strony skarżącej korzystającej z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego na zasadzie prawa pomocy mają zastosowanie przepisy o przyznaniu prawa pomocy.
W myśl art. 246 ( 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Przez uszczerbek utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, o którym mowa w powołanym przepisie, należy rozumieć zachwianie sytuacji materialnej strony ubiegającej się o taką pomoc, w taki sposób, iż nie jest ona w stanie zapewnić sobie minimum warunków socjalnych. Żądanie ustanowienia radcy prawnego jest żądaniem przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 245 § 3 ustawy p.p.s.a.).
Ocena możliwości poniesienia przez stronę kosztów postępowania jest uzależniona od tego, co zostanie przez stronę wykazane, stosownie bowiem do art. 252 § 1 ustawy p.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien zawierać oświadczenie strony obejmujące dokładne dane o stanie majątkowym i dochodach, a jeżeli wniosek składa osoba fizyczna, ponadto dokładne dane o stanie rodzinnym oraz oświadczenie strony o niezatrudnieniu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym.