Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Ibrom po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. P. na decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w L. z dnia [...] maja 2012 r., Nr [...] w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011 postanawia: umorzyć postępowanie.
K. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w L. z dnia [...] maja 2012 r., Nr [...] w przedmiocie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2011.
W piśmie z dnia [...] kwietnia 2013 r. skarżący oświadczył, że cofa skargę w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.), dalej: p.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W myśl art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Z akt sprawy wynika, że skarżący złożył stosowne oświadczenie o cofnięciu skargi. W ocenie Sądu cofnięcie skargi jest dopuszczalne, gdyż Sąd nie dopatrzył się żadnej z przeszkód wyłączających skuteczność cofnięcia skargi.
Ponieważ cofnięcie skargi oznacza rezygnację strony z kontynuacji postępowania, zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, stosownie do art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji.