Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Sadurski, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja,, Sędzia NSA Maria Wieczorek (sprawozdawca), Protokolant Marcin Małek, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] listopada 2003 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej z dnia [...] października 2003 r. Nr [...] w sprawie wygaśnięcia mandatu radnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Rada Miejska uchwałą nr XV/321/2003 z dnia [...] października 2003 r. podjętą na podstawie art. 190 ust. 1 pkt 2a, ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 1998 r. nr 95, poz. 602 z późn. zm.) i art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego M. S. wybranego w okręgu nr [...] z listy nr [...] KWW "Twoje Miasto, twoja gmina, twój powiat".
Wojewoda po otrzymaniu tej uchwały, wszczął postępowanie nadzorcze w sprawie stwierdzenia jej nieważności i po przeprowadzeniu tego postępowania rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] nr [...] wydanym na podstawie art. 91 ust. 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym stwierdził nieważność tej uchwały powołując się na to, że przedmiotowa uchwała podjęta została bez podstawy prawnej, bowiem w analizowanej sprawie nie doszło do naruszenia zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem określonych w odrębnych przepisach funkcji lub działalności.
Powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie przez Prokuratora Okręgowego, który rozstrzygnięciu temu zarzucił obrazę art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. nr 159, poz. 1547) przez bezpodstawne przyjęcie, iż M. S. będąc członkiem rady nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w K, prowadzącej działalność gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, nie zarządza jej działalnością, a co za tym idzie jako radny Rady Miejskiej nie narusza ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z funkcją zarządzającego działalnością gospodarczą Spółdzielni, skutkującego wygaśnięciem jego mandatu.
Stosownie do art. 148 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Prokurator wnosił o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 18 maja 2004 r. (sygn. akt III SA/Lu 183/04) oddalił skargę Prokuratora Okręgowego.
Od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Prokurator Okręgowy wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, zarzucając wyrokowi naruszenie art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym przez błędne uznanie, że radny rady miasta będąc członkiem rady nadzorczej spółdzielni, prowadzącej działalność z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy, nie zarządza jej działalnością i nie narusza ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z funkcją zarządzającego działalnością gospodarczą spółdzielni oraz zarzucając wyrokowi naruszenie prawa procesowego mającego istotny wpływ na wynik sprawy (art. 113 § 1, art. 106 § 3 i 4 oraz art. 141 § 4 w związku z art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 8 marca 2005 r. (sygn. akt OSK 1229/04) uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 maja 2004 r. (sygn. akt III SA/Lu 183/04) i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że postępowanie w przedmiotowej sprawie dotknięte było przesłanką niedopuszczalności określoną w art. 183 § 2 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Postępowanie sądowoadministracyjne, jako postępowanie bezwzględnie oparte na zasadzie skargowości, może być prowadzone tylko na podstawie skargi wniesionej przez legitymowany do tego podmiot. Jeżeli legitymacja podmiotu opiera się na interesie prawnym, badanie legitymacji następuje w toku postępowania. Podmioty powołane do ochrony obiektywnego porządku prawnego mają legitymację do złożenia skargi w zakresie określonym przepisami prawa. Ustalenie zatem zakresu tej legitymacji musi nastąpić w postępowaniu wstępnym; brak legitymacji jest podstawą do odrzucenia skargi.