Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Marcin Małek po rozpoznaniu w dniu 2 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. N. reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego J. N. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. N., M. N., A. N. i J. N. - reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego J. N. na decyzję Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego I Kartograficznego z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków p o s t a n a w i a zwolnić skarżącą J. N. od kosztów sądowych w całości.
Wnioskiem z dnia 20 października 2015 r. J. N., działająca jako przedstawiciel ustawowy skarżącej J. N. (będącej jej córką) wniosła o zwolnienie jej od kosztów.
W treści formularza wskazała, że skarżąca jest uczennicą drugiej klasy gimnazjum. Rodzina utrzymuje się z renty przyznanej stronie w drodze wyjątku (po zmarłym ojcu) w kwocie [...]zł, świadczeń rodzinnych w kwocie [...]zł oraz otrzymywanego przez matkę skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad babką w kwocie [...]zł. Oprócz skarżącej matka ma na utrzymaniu również syna M., który nie posiada zatrudnienia i nie jest w stanie samodzielnie się utrzymywać.
Referendarz sądowy rozpoznając przedmiotowy wniosek zważył, co następuje:
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest, stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) ponoszenie przez stronę kosztów sądowych związanych ze swym udziałem w sprawie. Tak więc podmiot wnoszący skargę do sądu administracyjnego powinien partycypować w kosztach związanych z prowadzeniem postępowania. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest przyznawana osobom charakteryzującym się trudną sytuacją materialną. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspakajają tylko podstawowe potrzeby.
Intencją strony jest uzyskanie zwolnienia od kosztów sądowych, tj. otrzymanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Rozstrzygnięcie wniosku sprowadza się więc do zbadania, czy spełniona została przesłanka wynikająca z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. Zgodnie z jego treścią przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w takim zakresie następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Oceniając w tym kontekście przedłożony przez przedstawiciela ustawowego skarżącej wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych wzięto pod uwagę opisaną przez niego sytuację rodzinną i majątkową. Sytuacja ta uzasadnia natomiast przyznanie małoletniej skarżącej prawa pomocy w zakresie zwolnienia jej od kosztów sądowych w całości.
Mianowicie jak wynika z akt sprawy źródłem utrzymania rodziny skarżącej jest renta w drodze wyjątku skarżącej w kwocie [...]zł, świadczenia rodzinne w wysokości [...] zł oraz otrzymywane przez matkę skarżącej świadczenie pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad babką skarżącej w kwocie [...]zł.
Biorąc zatem pod uwagę kwotę stałego dochodu rodziny skarżącej oraz źródła ich pochodzenia brak jest podstaw do uznania, że posiada ona wolne środki finansowe, które mogłaby przeznaczyć na opłacenie kosztów postępowania sądowego. To zaś uprawnia do uznania, że nie jest ona w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zasadne zatem jest przyznanie stronie skarżącej prawa pomocy w zakresie częściowym przez zwolnienie jej w całości od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Mając powyższe na względzie, referendarz sądowy na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. orzekł jak w postanowieniu.