Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 lutego 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 976/18 w sprawie ze skargi J. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzutów na postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego postanawia: odrzucić skargę o wznowienie postępowania.
Prawomocnym wyrokiem z 20 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Łd 976/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę J. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzutów na postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie tytułu wykonawczego.
6 września 2019 r. J. K. reprezentowana przez radcę prawnego A. G., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę o wznowienie postępowania sądowego.
Jako podstawę wznowienia wskazano art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.
W uzasadnieniu podniesiono, że zarówno w zarzutach z 25 września 2017 r., jak również w zażaleniu z 1 marca 2018 r. oraz skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skarżąca podnosiła zarzut nieistnienie zobowiązania podatkowego. Skarżąca na każdym etapie postępowania w przedmiocie zarzutów wskazywała, że obowiązek wskazany w tytule wykonawczym nie istnieje, gdyż w jej przypadku zastosowanie miała "ulga meldunkowa". Pomimo, że na etapie wyrokowania w sprawie dotyczącej zarzutów postępowanie sądowoadministracyjne w przedmiocie ulgi meldunkowej było na etapie skargi kasacyjnej, sąd nie zawiesił postępowania, a wydał rozstrzygnięcie, które nie odpowiada prawu. Sprawa dotycząca ulgi mieszkaniowej rozpoznawana była przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, który uznał, że nie można mówić o przywróceniu terminu do złożenia oświadczenia o skorzystaniu z ulgi mieszkaniowej i wyrokiem z 15 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Łd 911/16 oddalił skargę. Od powyższego wyroku skarżąca wniosła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z 13 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 1995/17 uchylił zaskarżony wyrok w całości, uchylił zaskarżone postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z 29 lipca 2016 r. w całości, uchylił postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z 12 maja 2016 r. w całości i umorzył postępowanie podatkowe w sprawie. W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że skarżąca zachowała termin do złożenia oświadczenia o zachowaniu prawa do ulgi meldunkowej. Oświadczenie o zameldowaniu osób małoletnich, które miałoby spełniać wymogi przewidziane przepisami prawa powszechnie obowiązującego i miałoby uprawniać osoby małoletnie do zwolnienia podatkowego nie jest niezbędne, skoro o zameldowaniu tych osób rozstrzygają przepisy prawa wskazujące, że miejscem zamieszkania małoletnich dzieci jest miejsce zamieszkania tego rodzica, u którego dziecko stale przebywa. Skarżąca zamieszkiwała razem z matką pod jej adresem. Termin do złożenia oświadczenia o zachowaniu prawa do ulgi meldunkowej jest terminem prawa materialnego i nie podlega przywróceniu. W przepisach prawa nie określono, w jaki sposób i gdzie miało być wyrażone stwierdzenie, że podatnik "spełnia warunki do zwolnienia" byleby to oświadczenie zostało wyrażone w terminie do zeznania rocznego. Owo oświadczenie zostało złożone przez rodziców skarżącej, bowiem przepisy prawa nakładają obowiązek zameldowania dzieci w miejscu zamieszkania rodziców oraz przy zachowaniu terminu do złożenia oświadczenia. Wydanie przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroku w sprawie sygn. akt II FSK 1995/17 stanowi nową okoliczność faktyczną, o której strona nie wiedziała, a zatem nie mogła z niej skorzystać w poprzednim postępowaniu. Z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego jasno i wyraźnie wynika, że skarżącej przysługiwała ulga meldunkowa i z niej skorzystała. Skoro oświadczenie o zachowaniu prawa do ulgi meldunkowej złożone zostało zgodnie z przepisami, to organ nie miał podstaw do wystawienia tytułu wykonawczego, a wniesione przez skarżącą zarzuty winny zostać uznane za uzasadnione.