Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2014 r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności orzeczenia nr [...] z dnia [...] Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSW w Ł. postanawia: odrzucić skargę.
J. C. wystąpił w dniu 6 lutego 2014 r. z wnioskiem do Okręgowej Komisji Lekarskiej MSW w Ł. o stwierdzenie nieważności, w trybie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., orzeczenia Nr 121/85 z dnia 29 stycznia 1985 r. o zdolności do służby w MO. W przypadku niemożności stwierdzenia nieważności w związku z art. 156 § 2 k.p.a. zażądał stosowania art. 158 § 2. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że Wojewódzka Komisja Lekarska w sposób rażący naruszyła § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 9 lipca 1991 r. w sprawie właściwości i trybu postępowania komisji lekarskich podlegających Ministrowi Spraw Wewnętrznych. Zgodnie z powołanym przepisem orzeczenie komisji lekarskich powinno również zawierać wyszczególnienie wszystkich schorzeń i ułomności fizycznych lub psychicznych, w tym również tych, które nie obniżają zdolności do służby, w tym służby kandydackiej. Komisja zaniechała przeprowadzenia dalszych badań wyznaczonych w skierowaniu i przerwała wykonywanie tych badań na etapie badania lekarzy chirurga i okulisty, czym doprowadziła do nierozpoznania wszystkich występujących schorzeń i ułomności fizycznych i psychicznych. Komisja w dniu badania nie rozpoznała jednostki chorobowej o nazwie " skolioza", znacznego symetrycznego odbiorczego ubytku słuchu oraz zmian kardiologicznych, w tym migotania przedsionków. Rozpoznała: " zez zbieżny oka lewego z niedowidzeniem § 11 pkt 3" - taki zapis widnieje w wyciągu z księgi orzeczeń MSW orzeczenia Nr 121/85 z dnia 29.01.1985 r. W kol. 10 wyciągu " Orzeczenie komisji lekarskiej stopień zdolności do służby związek schorzeń ze służbą" widnieje wpis WUSW w S. WKL MSW w Ł. w dniu wydania orzeczenia nie orzekła o istotnym pogorszeniu rozpoznanego schorzenia wzroku, które powstało w okresie młodzieńczym i uległo pogorszeniu w czasie pełnienia służby w ZOSP d. Huty Katowice, przez co rażąco naruszyła § 14 ust. 1 rozporządzenia z dnia 9 lipca 1991 r. Ponadto komisja nie zawiadomiła wnioskodawcy o treści orzeczenia, nie wręczyła orzeczenia wnioskodawcy oraz tego faktu nie odnotowała w księdze orzeczeń. Tym samym naruszyła również § 25 ust. 1, 2, i 3 rozporządzenia.
Okręgowa Komisja Lekarska w Ł. pismem z dnia 23 kwietnia 2014 r. poinformowała J. C., że nie jest możliwe stwierdzenie nieważności orzeczenia
WKL Nr [...] z dnia [...] r. ze względu na upływ ponad dziesięcioletniego terminu od daty wydania tego orzeczenia, a ponadto komisja orzekając w 1985 r. nie mogła naruszyć przepisów rozporządzenia, które weszło w życie dopiero w 1991 r.
Decyzją nr [...] z dnia [...] r. Okręgowa Komisja Lekarska MSW w Ł. odmówiła stwierdzenia nieważności orzeczenia Nr [...] z dnia [...] r. Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej MSW w Ł. W uzasadnieniu decyzji powtórzona została argumentacja przedstawiona w piśmie z dnia 23 kwietnia 2014 r.
J. C. wniósł skargę na decyzję z dnia 18 lipca 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, podnosząc że Okręgowa Komisja Lekarska MSW w pouczeniu dołączonym do skarżonej decyzji błędnie pouczyła go o wniesieniu skargi do sądu administracyjnego, bez wyczerpania drogi administracyjnej odwoławczej, czym naruszyła zasadę dwuinstancyjności przewidzianą w art. 15 k.p.a. Odwołanie bowiem powinno zostać wniesione do Centralnej Komisji Lekarskiej MSW. Skarżący stwierdził, że orzeczenie Nr [...] z dnia [...] r. WKL MSW w Ł. o zdolności do służby w Milicji Obywatelskiej wydane na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o służbie funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej ( Dz.U. z 1973 r. Nr 23, poz. 136 ze zm.) i instrukcji Ministra zdrowia 1/77 zostało wydane z naruszeniem prawa. Naruszenie to polegało na nie wyszczególnieniu wszystkich schorzeń i ułomności fizycznych i psychicznych, w tym również tych, które nie obniżają zdolności do służby, w tym służby kandydackiej.